Improving Effect of Atomoxetine and Reboxetine on Memory in Passive Avoidance Task

Abstract

ÖZET:Atomoksetin ve reboksetinin pasif sakınma testinde bellek üzerindeki iyileştirici etkisi Amaç: Serotonin ve/veya noradrenalin geri alım inhibitörlerinin bellek üzerine etkileri çeşitli klinik ve preklinik çalışmalarda araştırılmıştır. Ancak, çelişkili sonuçlar bildirilmiştir. Bu çalışmada selektif noradrenalin geri alım inhibitörü olan atomoksetin ve reboksetinin; serotonin geri alım inhibitörü olan paroksetinin ve trisiklik antidepresan amitriptilinin farelerde bellek üzerindeki etkileri pasif sakınma testi ile karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmiştir. Yöntem: Çalışmada 25-30 gr ağırlığında erkek Balb-C fareler kullanıldı. Reboksetin (10 mg/kg), atomoksetin (5 mg/kg), paroksetin (10 mg/kg) ve amitriptilin (10 mg/kg) tek başlarına ve skopolamin (1 mg/kg) ile kombinasyon şeklinde uygulandı. Belleği değerlendirmek için pasif sakınma testi kullanıldı. İlk gün farelerin kazanım süresi (acquisition time) ikinci gün (24 saat sonra) ise retansiyon süresi (retention time) kaydedildi. Tüm ilaçlar ve salin, retansiyon süresinin değerlendirilmesinden 30 dakika önce intraperitoneal olarak uygulandı. Bulgular: Tüm ilaçlar ve salin, tek başlarına uygulandıklarında retansiyon süresini bozmadılar. Ancak, skopolamin retansiyon süresini anlamlı ölçüde bozdu (p=0.003). Skopolamin ile kombine edildiğinde reboksetin, atomoksetin ve paroksetin retansiyon süresinde belirgin bir iyileştirici etki gösterdi. Amitriptilin, skopolamin ile kombine edildiğinde retansiyon süresi anlamlı ölçüde azaldı (p=0.013). Sonuç: Atomoksetin ve reboksetinin bellek bozukluğu üzerindeki iyileştirici etkisi noradrenalin gerialım inhibisyonuna bağlı olabileceği ileri sürülebilir. Bellek bozukluğu üzerinde paroksetinin iyileştirici etkisi artmış serotonerjik aktivite ile ilişkili olabilir. Amitriptilinin bellek bozukluğu üzerinde iyileştirici etkisinin olmaması antikolinerjik yan etkisi nedeniyle olabilir. Bu ilaçların iyileştirici etkilerinin mekanizmalarını açıklamak için aynı model ve hayvan türlerini kullanarak yapılacak daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Improving effect of atomoxetine and reboxetine on memory in passive avoidance task Objective: The effects of serotonin and/or noradrenaline re-uptake inhibitors on memory have been investigated in various clinical and pre-clinical studies. However, contradictory results have been reported. In this study, the effect of the selective noradrenaline re-uptake inhibitors atomoxetine and reboxetine, a tricyclic antidepressant, amitriptyline, and a selective serotonin re-uptake inhibitor, paroxetine, on learning and memory were examined alone or in combination with scopolamine in mice using a passive avoidance task. Methods: Male Balb-C mice (25-30 g) were used. Reboxetine (10 mg/kg), atomoxetine (5 mg/kg), paroxetine (10 mg/kg) and amitriptyline (10 mg/ kg) were investigated alone or in combination with scopolamine (1 mg/kg). A passive avoidance task was used to evaluate memory function. Acquisition time was recorded on the first day and retention time on the second (after 24 h). All drugs and sal...

Brain and Brown Adipose Tissue Metabolism in Transgenic Tg2576 Mice Models of Alzheimer Disease Assessed Using 18F-FDG PET Imaging

“… 19 There are initial reports that suggest a potential role of atomoxetine in improvement of memory. 37 …”

“…19 There are initial reports that suggest a potential role of atomoxetine in improvement of memory. 37 Following are some of the limitations of the study: (1) the number of animals in the study is small and therefore gender differences were not evaluated, (2) the observation of decreased IBAT in Tg2576 mice is unique, however, because IBAT uptake is temperature-sensitive and can vary significantly, a more controlled setting such as lowered body temperature or pharmacological activation 38 may help confirm differences in NE activation of IBAT between Tg2576 and WT mice and may serve as a biomarker for earlier diagnosis and development of treatment strategies for AD. 39 Additionally, increasing the number of animals may enhance statistical significance of the difference in uptake.…”