In vitro μελέτη προσρόφησης και απελευθέρωσης αντιβιοτικών από ομογενοποιημένα οστικά μοσχεύματα στον περιβάλλοντα χώρο

Abstract

Η διαχείριση των ασθενών με χρόνια οστεομυελίτιδα περιλαμβάνει τον χει- ρουργικό καθαρισμό και την επί μακρόν χορήγηση αντιμικροβιακών παραγόντων από του στόματος. Η αποτυχία της θεραπευτικής αγωγής οφείλεται κυρίως στην κακή φαρμακοκινητική της πλειονότητας των αντιβιοτικών σε ό,τι αφορά στα οστά όπερ σημαίνει την πτωχή διείσδυση εντός αυτών και άρα τις χαμηλές ιστικές συ- γκεντρώσεις. Η ανάπτυξη των συστημάτων μεταφοράς αντιβιοτικών ήρθε να υ- περκεράσει αυτή τη δυσκολία. Τα πολυμεθυλμεθακρυλικά σφαιρίδια (PMMA beads) αποτελούν τον κύριο εκ- πρόσωπο των μη αποδομήσιμων συστημάτων μεταφοράς. Το μειονέκτημά τους είναι η αναγκαιότητα της δεύτερης χειρουργικής επέμβασης για την αφαίρεσή τους. Αντίθετα, χειρουργική αφαίρεση δεν απαιτείται όταν χρησιμοποιούνται βιοα- ποδομήσιμοι μεταφορείς. Κάποιοι συγγραφείς πρότειναν τη χρησιμοποίηση οστι- κών μοσχευμάτων από σπογγώδες οστό σαν συστήματα μεταφοράς αντιβιοτικών. Λίγες είναι οι δημοσιευμένες μελέτες που εντρυφούν στα χαρακτηριστικά τους. Τα συστήματα μεταφοράς για την τοπική απελευθέρωση αντιβιοτικών θα πρέπει ου- σιαστικά να μεταφέρουν αντισταφυλοκοκκικούς παράγοντες αφού η πλειονότητα των περιπτώσεων οφείλεται σε σταφυλόκοκκους ευαίσθητους ή ανθεκτικούς στη μεθικιλλίνη. Η παρούσα μελέτη διαπραγματεύεται τα χαρακτηριστικά απελευθέ- ρωσης της μοξιφλοξασίνης, του φουσιδικού οξέος και της τεiκοπλανίνης, τριών παραγόντων με γνωστή αντισταφυλοκοκκική δράση, από ομογενοποιημένα αν- θρώπινα οστικά μοσχεύματα. Οστικά μοσχεύματα σπογγώδους οστού ελήφθησαν υπό άσηπτες συνθήκες από τις κεφαλές των μηριαίων οστών ασθενών που υποβλήθηκαν σε προγραμ- ματισμένη ολική αρθροπλαστική ισχίου. Οι κεφαλές των μηριαίων οστών μετά την απόψυξή τους ομογενοποιήθηκαν υπό άσηπτες συνθήκες χρησιμοποιώντας αποστειρωμένα γουδιά. ~1 γραμμάριο κατακερματισμένου οστού συμπιέστηκε σε μικρό ανοξείδωτο μεταλλικό κύλινδρο (~1.1 cm διάμετρος και ~1.3 cm ύψος) που έφερε οπές. Η ίδια διαδικασία έγινε ξεχωριστά για κάθε αντιβιοτικό δημιουργώ- ντας μία ομάδα των 5 κυλίνδρων για την τεϊκοπλανίνη, μία ομάδα των 5 κυλίν- δρων για το φουσιδικό οξύ και τρεις ομάδες των 5 κυλίνδρων η κάθε μία για τη μοξιφλοξασίνη ώστε να εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά απελευθέρωσης όταν διαφοροποιήσουμε τη διάρκεια εμποτισμού του οστού. 0.5g πρότυπης ουσίας από το κάθε αντιβιοτικό (API, Active Product Ingredient) υπό τη μορφή άμορφης, υδατοδιαλυτής, λευκής σκόνης διαλύθηκε σε 5 ml δια- λύματος αποστειρωμένου ύδατος (πλην των κυλίνδρων του φουσιδικού οξέος όπου λόγω της μη διαλυτότητάς του φαρμάκου χρησιμοποιήθηκε ρυθμιστικό διά- λυμα (phosphate buffer solution)) ώστε η αναλογία αντιβιοτικού προς διάλυμα να είναι 1:10 (100 mg/ml). 11 Ο εμποτισμός των οστών διήρκησε μία ώρα σε θερμοκρασία δωματίου...