We should change the current treatment in HER2-positive breast cancer patients with brain metastases developed during trastuzumab administration
WstępRak piersi z nadmierną ekspresją lub amplifikacją genu HER2 ("HER2-dodatni") cechuje się szczególną agresywnością, przejawiającą się między innymi zwiększonym ryzykiem przerzutów do mózgu. Skumulowane 10-letnie ryzyko wystąpienia przerzutów do mózgu u chorych na HER2-dodatniego raka piersi jest blisko 3-krotnie wyższe niż u chorych na raka HER2-ujemnego (odpowiednio 2,6% i 0,9%) [1]. U chorych na HER2-dodatniego raka piersi skojarzenie chemioterapii lub hormonoterapii z monoklonalnym przeciwciałem anty-HER2, trastuzumabem, wydłuża czas wolny do nawrotu (diesease-free survival -DFS) oraz czas ogólnego przeżycia (overall survival -OS). Paradoksalnie, dłuższe przeżycie oznacza jednak także większe prawdopodobień-stwo ujawnienia się późnych przerzutów w mózgu. Zbiorcza analiza wyników badań, w których oceniano skuteczność trastuzumabu w uzupełniającym leczeniu, wykazała wzrost względnego ryzyka (relative risk -RR) przerzutów do mó-zgu o 57% (1,57; 95% zakres ufności [confidence interval -CI] 1,03-2,37; p = 0,033) [2]. Obserwację tę potwierdzono w danych z rejestru prowincji Parma: ryzyko izolowanych przerzutów do mózgu u chorych na HER2-dodatniego raka, którzy otrzymali leczenie trastuzumabem, wynosiło 4%, u nieleczonych 1,2%, a u chorych na raka HER2-ujemnego 0,6% (p = 0,035) [3]. W innej retrospektywnej obserwacji odsetek izolowanych przerzutów do mózgu u chorych otrzymujących trastuzumab w uzupełniającym leczeniu był także wyższy [4]. Z drugiej strony w rejestrze prowincji Parma czas do pojawienia się przerzutów do mózgu u chorych na HER2-