Individual Protest Participation in the United States: Conventional and Unconventional Activism

Abstract

Objectives. This study addresses differences in the predictors of participation in different forms of protest activity using nationally representative data. The two types of protest examined, referred to as conventional and unconventional forms of activism, are differentiated by differing levels of risk, demands, and political legitimacy. Methods. The analysis uses multinominal logistic regression and data from the World Values Survey to assess the effects of a wide range of independent variables on participation in protest. Results. The results indicate that participation in conventional forms of protest, activities that are relatively undemanding, socially legitimate, and low risk, tend to follow patterns that are consistent with participation in institutional politics. That is, participants in this form of activism tend to be socially privileged and ideologically moderate. Participants in unconventional protest, those that are highly demanding, socially illegitimate, or carry substantial risks, tend to be more ideologically extreme, socially disadvantaged, and more alienated from the conventional political system. Conclusions.

Discursos sobre política y democracia de estudiantes universitarios chilenos de distintas organizaciones juveniles

“…(Quaranta, 2012;DiGrazia, 2014;Abdalla, 2016). Estas nuevas prácticas políticas se ponen en juego en organizaciones juveniles que redefinen la política y la democracia a partir de las dimensiones de la vida cotidiana, tal como quedó en evidencia durante el ciclo de movilizaciones de los últimos años en Europa y otras partes del mundo (Arditi, 2012;Sampedro y Lobera, 2014).…”

Personality Traits and Locus of Control as Predictors of Civil Activism

“…Brandstätter i Opp (2014) upotrebljavaju termin politički protest, u koji ulaze ponašanja poput skupljanja potpisa ili potpisivanja peticija, organiziranja ili sudjelovanja u demonstracijama itd. McConochie i Leung (2010) rabe termine pozitivan i negativan aktivizam. Negativan (destruktivan) aktivizam temelji se na percepciji druge grupe kao odgovorne za problem pojedinaca ili grupe, kojoj se onda mora suprotstaviti kako bi se postigao cilj grupe.…”

“…Brandstätter i Opp, 2014; Curtin i sur., 2010;Franc, Šakić i Maričić, 2007;Krolo i Puzek, 2014;Vecchione i sur., 2015), mjere pojedinačnih oblika aktivizma (npr. Corning i Myers, 2002;DiGrazia, 2013;Roets i sur., 2014;Swank i Fahs, 2014) i pojedinačna ponašanja aktivizma (npr. Gallego i Oberski, 2012;Ha, Kim i Jo, 2013;Mondak, Canache, Seligson i Hibbing, 2011;Mondak, Hibbing, Canache, Seligson i Anderson, 2010).…”

“…Ovisno o ciljnoj populaciji istraživanja i čestice mogu biti sadržajno specifične za određene skupine, npr. homoseksualne osobe i feministice (Swank i Fahs, 2013, dok su Omoto, Snyder i Hackett (2010) razvili Indeks AIDS aktivizma i građanske uključenosti. Mjere se razlikuju i po osjetljivosti skala za odgovore, gdje jedne rabe binarni format odgovora, a druge skale Likertova tipa od četiri do sedam uporišnih točaka.…”

“…Istraživanja koja su se bavila odnosom sociodemografskih karakteristika i građanskog aktivizma došla su do ovih rezultata: građanska uključenost bila je pozitivno povezana sa stupnjem obrazovanja i prihodima, dok za spol nisu dobiveni jednoznačni rezultati (DiGrazia, 2013;Franc i sur., 2007;Mondak i sur., 2010;Saleh, El Kahhal i Abou Seif, 2011;Swank i Fahs, 2014). Prema istraživanjima povezanosti građanskog aktivizma i sociodemografskih varijabli u Hrvatskoj (Franc i sur., 2007;Krolo i Puzek, 2014), aktivizmu su skloniji muškarci, osobe višega stupnja naobrazbe, osobe veće percipirane efikasnosti te osobe koje su same članovi udruga i češće pozna-ju aktivnoga člana udruge.…”