Amaç: Çalışmamızda mekanik intestinal obstrüksiyonlarda antiinflamatuvar bir ajan olarak indometasinin, intestinal permeabilite, bakteriyel translokasyon ve histopatolojik değişiklikler üzerindeki etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada her biri 10 hayvandan oluşan 4 grup oluşturulmuştur. Grup I (n=10) kontrol grubunu oluştururken, grup II (n=10) de terminal ileum ipek materyal ile 24 saat süresince bağlanarak deneysel ileus oluşturuldu. Grup III deki (n=10) hayvanlara 5 mg/kg subkutan indometasin uygulaması yapıldı. Grup IV de (n=10) ise intestinal obstrüksiyonu takiben indometasin uygulaması gerçekleştirildi. Grup IV de ileus oluşturulması ve indometasin uygulamaları grup II ve grup III deki ile aynı biçimde gerçekleştirildi.
51Cr ile işaretli etilen diamin tetraasetik asite ( 51 Cr EDTA) olan intestinal permeabilite deği-şiklikleri laparatomilerden 24 saat sonra ve 6 saat süresince toplanan idrar örneklerinde değerlendirildi. Bakteriyel translokasyon mezenterik lenf nodları ve kan örnekleri kültüre edilerek değerlendirildi. Deney hayvanlarından intestinal doku örnekleri de alınarak histopatolojik değişiklikler ve kuru-yaş ağırlık değişiklikleri değerlendirildi. Bulgular: Deneysel ileus oluşturulmasını takiben geçekleştirilen indometasin uygulamasının, ileusa bağlı olarak artmış olan intestinal permeabiliteyi anlamlı biçimde azaltırken (%3.5±0.10 -%2.0±0.20, p<0.001), kan (%70.0 -%0.0, p<0.001) ve mezenterik lenf nodlarına (%43.3 -%0.0, p<0.001) gerçek-leşen bakteriyel translokasyonu da anlamlı biçimde engellediği görüldü. İndometasin uygulamasının deneysel ileus sonrası artan iltihabi infiltrasyonu anlamlı biçimde engellediği (2.86±0.3 -2.14±0.6, p=0.023) ancak diğer histopatolojik değişiklikler üzerinde benzer olumlu etkileri olmadığı gözlendi (p=ns). Yaş ve kuru ağırlık değişiklikleri açısından gruplar arasında anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Sonuç: Bu çalışmada sıçanlarda oluşturulan deneysel ileusda, 5 mg/kg dozunda subkutan indometasin uygulamasının intestinal permeabilite, bakteriyel translokasyon ve ileal dokuda iltihabi infiltrasyon üze-rinde olumlu etkileri olduğu görülürken, villus uzunlukları ve mukoza kalınlıkları üzerinde aynı olumlu etkiler gözlenmemiştir.
Anahtar sözcükler: İntestinal obstrüksiyon, intestinal permeabilite, bakteriyel translokasyon, indometasinAim: The aim of this study was to investigate the effects of indomethacine as an anti-inflammatory agent, on intestinal permeability, bacterial translocation and histopathological changes in experimental intestinal obstruction. Materials and Methods: Forthy Wistar rats were divided into four groups, a control group (group I, n=10); an intestinal obstruction group (group II, n=10) in which terminal ileum was obstructed by ligation for 24 hours, an indomethacine group (group III, n=10) treated with subcutaneous indomethacine (5 mg/kg) after the ligation; and an indomethacine + intestinal obstruction group (group IV, n=10). Intestinal obstruction period and indomethacine dosages were same as in group II and II...