W artykule przedstawiono wyniki badań strukturalnych stopu AlSi7Mg z 5% obj. węglika krzemu (SiC) po procesie obróbki ubytkowej z wykorzystaniem metody elektroerozyjnej, strumienia wodno-ściernego i przecinania. Omówiono możliwości pomiaru wpływu wybranych technik obróbki ubytkowej na stan warstwy wierzchniej. Za pomocą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego mierzono poziom i charakter uzyskanych naprężeń własnych. Zaprezentowano metodę dyfrakcji promieniowania X w geometrii stałego kąta padania (SKP), stosowaną w praktyce do pomiaru zakresu zmian w obrębie warstwy wierzchniej, uzyskanej na skutek interakcji pomiędzy narzędziem a powierzchnią obrabianego materiału. SŁOWA KLUCZOWE: naprężenia własne, stały kąt padania, stop aluminiumThe paper presents the results of structural studies of AlSi7Mg alloy with 5% vol. addition of silicon carbide (SiC), after the machining process using the alternative method including: electrical discharge machining (EDM), abrasive water jet (AWJ) and cutting. The article presents the possibilities of measuring the impact of selected machining techniques on the surface and subsurface layers. X-ray diffraction were used to determine the level and characters of the obtained residual stresses. The article presents the X-ray diffraction method in the grazing incidence X-ray diffraction technique (GIXD) used for the practical measurement of the range of changes within the surface layer formed, as a result of interaction between the tool and the surface of the material being processed. KEYWORDS: residual stress, grazing incidence X-ray diffraction technique, aluminum alloy Kompozyty o osnowie ze stopów aluminium to grupa materiałów o właściwościach fizycznych i mechanicznych, które pozwalają na zastosowanie tych materiałów w nowoczesnych konstrukcjach inżynierskich. Wzmacnianie cząstkami ceramicznymi (SiC, Al 2 O 3 , Si 3 N 4 ) umożliwia poprawę wybranych parametrów wytrzymałościowych oraz odporności na zużycie ścierne [1][2][3]. Duże różnice właściwości fizycznych i mechanicznych materiałów bę-dących składnikami kompozytu AlSi7Mg-SiC powodują jednak, że w miejscu ich połączenia powstają napręże-nia własne, głównie drugiego rodzaju, wynikające z róż-nych wartości współczynników rozszerzalności liniowej ceramiki i metalu. Wysoki poziom wewnętrznych naprę-żeń rozciągających materiału ceramicznego, powiązany z jego dużą twardością oraz małą odpornością na pę-kanie, może prowadzić do powstania słabych połączeń. Problemem okazuje się również kształtowanie materiałów kompozytowych o osnowie metalowej MMC (metal matrix composite). Stosowane do obróbki narzędzia z węglików spiekanych ulegają bowiem bardzo dużemu zużyciu i nie zapewniają odpowiedniej tolerancji wymiarowej [4,5]. Zasadniczym celem obróbki ubytkowej jest kształtowa-nie nowej powierzchni przedmiotu, spełniającej określo-ne wymagania ilościowe i jakościowe. Stan materiału po obróbce określają m.in. naprężenia własne występujące w warstwie wierzchniej.Przedmiotem niniejszego artykułu było określenie wpły-wu obróbki ubytkowej -przeprow...