Αντικείμενο της παρούσας έρευνας αποτέλεσε η καλύτερη κατανόηση της δραστικότητας ως προς την οξείδωση που παρουσιάζουν τα σωματιδία αιθάλης και πώς αυτή επηρεάζεται από τη μορφολογία, τη νανοδομή και τη σύστασή τους. Τα σωματίδια αιθάλης που μελετήθηκαν αποτελούν μια ομάδα υλικών που συλλέχθηκαν από διαφορετικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης diesel (συμβατικούς και μη-συμβατικούς) και από διαφορετικές πηγές (κινητήρες οχημάτων και πλοίου). Εμπορικά διαθέσιμα υλικά, όπως ο γραφίτης και το Carbon Black, μελετήθηκαν επίσης ως υλικά αναφοράς καθώς επιδεικνύουν μικρή δραστικότητα. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι διαφορετικές αιθάλες εμφανίζουν διαφορετικό βαθμό δραστικότητας, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μορφολογία και τη νανοδομή των σωματιδίων, χαρακτηριστικά τα οποία διαφέρουν ανάλογα με τις συνθήκες πυρόλυσης του καυσίμου. Για το σκοπό αυτό κρίνεται αναγκαία η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την οξείδωση της αιθάλης. Μία ερμηνεία των διαφορών στην οξειδωτική δραστικότητα ανάμεσα σε όλα τα δείγματα αιθάλης επιχειρήθηκε με βάση το μέσο μέγεθος των σωματιδίων, την ειδική επιφάνεια αυτών, το βαθμό οργάνωσης της νανοδομής, το μέγεθος του κρυσταλλίτη και τις λειτουργικές ομάδες που υπάρχουν στην επιφάνεια της αιθάλης. Παρατηρήθηκαν μικρές δομικές διαφορές μεταξύ των δειγμάτων που φαίνεται να επηρεάζουν άμεσα την οξειδωτική δραστικότητά τους. Η σύσταση των σωματιδίων (περιεκτικότητα σε άνθρακα, υδρογόνο, τέφρα και πτητική ύλη) φαίνεται επίσης να επηρεάζει τη δραστικότητα της αιθάλης.