Influence of physical activity on the posture of school age children

Abstract

Saţetak.Pravilno držanje tijela je pokazatelj dobrog zdravlja, pravilnog rasta i razvoja, zbog čega je važno da učenje držanja tijela počne od najranijeg uzrasta primjenom različitih oblika fizičke aktivnosti. Cilj istraživanja je ispitati uticaj aspekata fizičke aktivnosti na komponente držanja tijela djece školskog uzrasta. Istraživanje je obuhvatilo 120 ispitanika uzrasta od 10 do 16 godina grupisanih u tri grupe, u kojima je statifikovan jednak broj dječaka i djevojčica. Prvu grupu čini 40 djece koja se aktivno bave sportom. Drugu grupu čini 40 djece koja se aktivno ne bave sportom, a treću grupu 40 djece koja imaju deformitet kičmenog stuba. Za potrebe istraživanja koristili smo: test za procjenu stepena fizičke aktivnosti i test za ocjenu držanja tijela. Primjenom multiple regresione analize utvrdili smo da postoji uticaj različitih prediktora na zavisne varijable za sva tri kategorički definisana uzorka. Najjača pozitivna veza ustanovljena je kod prvog kategorički definisanog uzorka između prediktora vježbe zagrijavanja na treningu i položaj držanja nogu, i visina veze iznosi β = 0,43. Najjača negativna veza ustanovljena je, takođe, kod prvog kategorički definisanog uzorka između prediktora vrijeme provedeno za kompjuterom i položaj držanja nogu, i visina veze iznosi β=-0,35. Ustanovljeno je da postoji razlika u stepenu fizičke aktivnosti (F=95,687 i p= 0,01) i razlika u držanju tijela (F=10,93 i p=0,01) između tri kategorički definisana uzorka. Rezultati ukazuju na neophodnost promocije raznih oblika fizičke aktivnosti djece školskog uzrasta u cilju njihovog pravilnog rasta i razvoja.Ključne reči: razvoj djece, držanje tijela, fizička aktivnost. UvodPravilno drţanje tijela predstavlja poloţaj tijela u vertikalnom i ravnoteţnom poloţaju u odnosu na ravan na kojoj se ljudsko tijelo zadrţava ili kreće, sa pravilno rasporeĊenim dijelovima tijela ĉijim se ispravnim drţanjem stvara otpor sili zemljine teţe, te se tijelo istovremeno moţe zadrţati ili kretati u vertikalnom poloţaju i pri tome odrţavati i stimulisati sve fiziološke procese u organizmu (Bjeković i sar., 2011). U svakoj ţivotnoj dobi prisutno je više tipova drţanja tijela, do ĉijeg oblikovanja dolazi usljed mnogobrojnih uticaja kretnje aktivnosti ĉovjeka (Opavski, 1998). Ĉinjenicu da se djeĉiji organizam relativno lako mijenja pod uticajem okoline treba prihvatiti kao realnost, istovremeno je koristeći u radu sa djecom radi podsticanja njihovog rasta i razvoja. Rast i razvoj djeteta zavisi od adekvatne stimulacije, ĉiji je najvaţniji faktor pokret. Od najranijeg uzrasta djeca treba da usvajaju zdrave ţivotne navike, kako bi organizam na fiziĉke napore imao sposobnost brze adaptacije, kao i sposobnost brzog oporavka poslije napornog rada. Fiziĉka aktivnost nije samo potreba za odreĊenim mehaniĉkim radnjama vaţnim za opstanak jedinke, nego je istovremeno Autor za korespondenciju: Dijana Laštro,