Informal Inquiry for Professional Development among Teachers within a Self-Organized Learning Community: A Case Study from South Korea

Abstract

<p>This study explores how informal inquiry among teachers occurs in pursuit of their professional development within a learning community that has been voluntarily constructed by South Korean teachers. To this end, the study investigates what leads teachers to participate in a self-organized learning community, how informal inquiry occurs in the community, and what this informal inquiry means for teachers in the community. The findings show that learning communities self-organized by teachers have the force to maintain and develop themselves without any external rewards or support because of the similar status and work experience of the teachers and the resulting parity in their relationships. The findings also demonstrate that through informal inquiry, some teachers have not only increased their knowledge of instructional practice but also transformed their attitudes toward the teaching profession. The study indicates that by providing opportunities for teachers to keep developing their professional identity and sense of autonomy, a self-organized learning community can become a place that contributes to helping teachers become “reform agents” capable of continually improving their teaching practice.<strong></strong></p

Η Χρήση Του Ψηφιακού Βίντεο Μέσω Διαδικτύου Στην Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής Στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση

“…Οι διαστάσεις της επαγγελματικής ανάπτυξης συνδέονται με μια διά βίου επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η αναγκαιότητα της οποίας ενισχύεται λόγω των συνεχών μεταβολών στα περιβάλλοντα των κοινωνιών της μάθησης (Lally, 1992;Lawton, 1990;Δούκας, και συν., 2007). Για τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς είναι σημαντικό η επαγγελματική ανάπτυξη να βασίζεται σε εφαρμοσμένη έρευνα υψηλής ποιότητας, ώστε να έχει μόνιμα αποτελέσματα, σε αντίθεση με την παρακολούθηση θεωρητικών διαλέξεων (Vavasseur & MacGregor, 2008;So & Kim, 2013). Το περιεχόμενο τέτοιων προγραμμάτων, πρέπει να επικεντρώνεται στις ανάγκες και στην πρακτική γνώση που θα αποκομίσουν οι εκπαιδευτικοί (Zeichner, 2010).…”

“…Το περιεχόμενο τέτοιων προγραμμάτων, πρέπει να επικεντρώνεται στις ανάγκες και στην πρακτική γνώση που θα αποκομίσουν οι εκπαιδευτικοί (Zeichner, 2010). Η επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, συνδέεται με την παραδοχή, ότι αυτός βρίσκεται αντιμέτωπος με ποικίλες αλλαγές κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας, καθώς εμπλέκεται διαρκώς σε μια διαδικασία ανάπτυξης, στην οποία οι επαγγελματικές του εμπειρίες παίζουν σπουδαίο ρόλο και συμβάλλουν στη διαμόρφωση της επαγγελματικής του ταυτότητας (Clement & Vanderberghe, 2000;Grace, 1999;So & Kim, 2013). Επιπλέον οι συνεχείς αλλαγές, που συντελούνται στις σύγχρονες κοινωνίες επιδρούν στα διάφορα πλαίσια μάθησης, κάνοντας απαραίτητη τη διά βίου επιμόρφωση εκπαιδευτικών, διαδικασία άρρηκτα συνδεδεμένη με την επαγγελματική τους ανάπτυξη (King, 1999;Stoll, et al, 2003;Schoen & Teddie, 2008).…”

Μηχανισμοί Συμμετοχής, Αλληλεπίδρασης Και Συνεργασίας Σε Ηλεκτρονικές Κοινότητες Μάθησης Εκπαιδευτικών

“…Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι πολύ απαιτητικό και επιζητά συνεχή υποστήριξη. Η πολιτεία διοργανώνει συνεχώς σχετικές δράσεις επιμόρφωσης που όμως κρίνονται αποσπασματικές και πολύ θεωρητικές (Vavasseur & MacGregor, 2008;So & Kim, 2013) και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί τις βρίσκουν ανεπαρκείς σε παιδαγωγικό ή επαγγελματικό επίπεδο (Huberman, 2001;Conrad, 2008;Hara et al, 2009). Αντίθετα, οι εκπαιδευτικοί καθοδηγούνται κυρίως από το εσωτερικό τους κίνητρο, παρά από τις συμβουλές ειδικών (Borko & Putnam, 1995) και επιζητούν πρακτικές δεξιότητες (Guskey, 2002;Conrad, 2008;Ilari, 2010), ενσωματωμένες στην εκπαιδευτική διαδικασία.…”

“…Απαιτείται, λοιπόν, ένας εναλλακτικός τρόπος υποστήριξης της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών που να είναι πιο σύνθετος, μακροχρόνιος και ενσωματωμένος στη σχολική πραγματικότητα (Hadar & Brody, 2010). Επιπρόσθετα, ο χώρος εργασίας των εκπαιδευτικών και η κουλτούρα μάθησης αποτελούν για αυτούς αλληλένδετα στοιχεία (Bean, 2004;So & Kim, 2013). Οι Ηλεκτρονικές Κοινότητες Εκπαιδευτικών αποτελούν μια δημοφιλή και αξιόπιστη εναλλακτική προσέγγιση.…”

“…Για τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς, ωστόσο, είναι σημαντικότερο η επαγγελματική ανάπτυξη να βασίζεται σε εφαρμοσμένη έρευνα υψηλής ποιότητας, ώστε να έχει μόνιμα αποτελέσματα, σε αντίθεση με την παρακολούθηση θεωρητικών διαλέξεων (Vavasseur & MacGregor, 2008;So & Kim, 2013). Οι εκπαιδευτικοί ως επαγγελματίες λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό απομονωμένα.…”