Στο μυθιστόρημα του Απουλήιου, Metamorphoses, ο πρωταγωνιστής του, Λούκιος, μεταμορφωμένος σε όνο και περιπλανώμενος σε έναν κόσμο, όπου τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, συναντά ο ίδιος γυναίκες ή ακούει ιστορίες, όπου πρωταγωνιστούν γυναικεία πρόσωπα. Πρόκειται για μάγισσες, θεές φοβερές, γυναίκες γενναίες, ερωτευμένες και πιστές, ή κακούργες και μοιχαλίδες. Στο τέλος, επεμβαίνει η θεά Ίσις και τον σώζει από τις ταλαιπωρίες. Η μελέτη ακριβώς αυτών των γυναικείων μορφών αποτελεί το κεντρικό θέμα της παρούσας διατριβής. Αρχικά, καταδεικνύεται η λογοτεχνική κατασκευή τους με υλικό, το οποίο ο Απουλήιος λαμβάνει από την προγενέστερη ποιητική και πεζογραφική παράδοση, ελληνική και λατινική. Ωστόσο, η σύνθεση των γυναικείων χαρακτήρων δεν πραγματοποιείται άτεχνα, αλλά αποδεικνύει πως ο συγγραφέας εργάστηκε με ένα σαφές σχέδιο. Πράγματι, η προκείμενη μελέτη διαπιστώνει ότι, ενώ σε κάθε γυναικείο πρόσωπο είναι παρόντα στοιχεία από διάφορα λογοτεχνικά είδη, ένα από αυτά είναι όμως κυρίαρχο. Ο Απουλήιος χειρίζεται δεξιοτεχνικά το παραπάνω υλικό με το να επεκτείνει και να συγχέει τα όρια μεταξύ των λογοτεχνικών ειδών. Βέβαια, δεν πρόκειται για μια απλή παρώδηση με στόχο τη δημιουργία κωμικής ατμόσφαιρας. Τα γυναικεία πρόσωπα του έργου, αποτελούμενα από τα παραπάνω στοιχεία μεταμορφώνονται, όχι εξωτερικά αλλά χαρακτηρολογικά, ώστε να ενταχθούν πλέον στο συγγραφικό είδος του μυθιστορήματος. Η εξέταση αυτής της ειδολογικής μεταλλαγής και η ανάδειξη μέσω αυτής του συγγραφικού σχεδίου αποτελεί την πρωτοτυπία της διατριβής. Τέλος, συμπεραίνεται πως η Ίσις, η υπέρτατη θεά του ενδέκατου βιβλίου, δεν τερματίζει μόνο τη μεταμόρφωση του ήρωα, αλλά και η ίδια ίσταται πέρα από τον κύκλο των αέναων αλλαγών, που διέκριναν τις υπόλοιπες γυναικείες μορφές του έργου. Στο πρόσωπό της κορυφώνεται η συγγραφική επιδίωξη για τη γέννηση του νέου είδους, του μυθιστορήματος. Είναι το τέλος της περιπέτειας σε έναν κόσμο απατηλό, και συγχρόνως η απαρχή του καινούργιου, που αναδύεται, συγχωνεύοντας το παλιό και μεταμορφώνοντάς το σε μια νέα πραγματικότητα, τη μυθιστορηματική.