Bu çalışmanın amacı aralarında aleksidin dihidroklorürün (ALX) de bulunduğu farklı final irrigasyon solüsyonları kullanımı sonrası rezin esaslı kök kanal patının dentine bağlanma dayanımını değerlendirmektir.Yöntemler: 90 adet insan üst birinci keser dişi kullanıldı. Uygulanan son yıkama solüsyonuna göre gruplar şu şekilde oluşturuldu: Grup 1: 17% EDTA, Grup 2: QMix, Grup 3: %2 CHX, Grup 4: %1 ALX, Grup 5: Distile su (kontrol grubu). Tüm kanallar güta-perka ve AH Plus ile dolduruldu. Bağlanma dayanımı ölçümü için her bir örnekten koronalden apikale doğru 2 mm kalınlıkta üç yatay kesit elde edildi. Bağlantıda kopma oluşana kadar push-out kuvveti uygulandı. Bağlantı başarısızlığı, her bir örnek stereomikroskop ile değerlendirilerek şu şekilde sınıflandı: Adeziv (pat-dentin ya da pat-güta-perka arayüzünde), koheziv (pat ya da dentin arayüzünde), karma (hem pat hem dentinde). Gruplar arası karşılaştırmalar Kruskal-Wallis H testi ile yapıldı (P < .05).Bulgular: En yüksek ortalama bağlanma dayanımı değerleri sırasıyla koronal, orta ve apikal bölgede görüldü (P < .05). En yüksek ortalama bağlanma dayanımı değeri etilendiamin tetra-asetik asit (EDTA), en düşük kontrol grubundaydı (P < .001). Qmix'in, CHX ve ALX'le kıyaslandığında daha yüksek değer gösterdiği koronal bölge dışında, bu üç grup arasında farklılık yoktu. Tüm örneklerde en fazla koheziv başarısızlık görüldü.Sonuç: EDTA kullanıldığında kök kanalının her üç bölümünde de bağlanma dayanımı en yüksekti. ALX, CHX ile benzer bağlanma dayanımları gösterdi.