Alev Girli, Yrd. Doç. Dr., Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, Özel Eğ. Böl., alev.girli@deu.edu.tr ÖZ. Bu çalışmada, ilköğretim okullarında birinci kademede eğitim alan otizm tanılı öğrencilerin akranlarıyla ilişkilerini, okula uyumlarını ve sosyal kabullerini artırmak amacıyla geliştirilmiş olan bir eğitim programının etkililiği incelenmiştir. Araştırma, İzmir ilinde bulunan beş ilköğretim okulunda 2011-2012 eğitim-öğretim yılında gerçekleştirilmiştir. Araştırma deseni olarak "ön test -son test kontrol gruplu yarı deneysel desen" ve nitel araştırma yöntemlerinden görüşme kullanılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkenini "eğitim programı", bağımlı değişkelerini akranların sosyal kabulleri, okula uyumları, öğretmen ve akran merkezli sosyal davranışları oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında; 'Sosyal Kabul Ölçeği', Sosyometri, "Öğretmen Görüşme Formu" ve Kişisel Bilgi Formu' kullanılmıştır. Bulgular, akran ilişkilerini geliştirmek üzere hazırlanmış olan eğitim programının, akranların sosyal kabulleri ve otizmli öğrencilerin sosyal yeterlilik ve okula uyum davranışları üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. Anahtar Kelimeler. Kaynaştırma, otizm, sosyal kabul, sosyometri, okula uyum ABSTRACT. The aim of this research is to examine the effectiveness of an education program in order to increase the social acceptance, adaptation and peer relationships of children with autism integrated in first degree classrooms. The independent variable of the research is the "education program" and the independent variables are "social acceptance of peers, their adaptational process through schooling and the social behaviors based on teachers and peers. The data were collected by the quantitative and qualitative methods. During the collection of the data, Sociometric and Social Acceptance Scale, Teachers Form, and Personal Information Form were used. The data obtained from the research showed that, the educational program which designed to develop the peer relationships was effective on the peer acceptance and the social sufficiency of the students with autism, helping them to adjust themselves to the school by showing corresponding behaviours. In accordance with the data derived from the research, further investigations and applications were also suggested.