Interleukin-1 receptor antagonist gene polymorphism and multiple sclerosis

Crusius, J.B.A.; Peña, A. S.; Oosten, Bob W. van; Bioque, G.; García, Ana Rosa Sepúlveda; Dijkstra, Christine D.; Polman, Chris H.

doi:10.1016/s0140-6736(95)91607-5

Cited by 69 publications

(28 citation statements)

References 4 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Further, the effects of IL-1 and IL-6 on the resistance of human CD8 T cells to Fas-mediated AICD may augment the pathological nature of this cell type in autoimmune diseases and organ transplantation (41,42). Indeed, polymorphisms in IL-1RA are associated with susceptibility to MS (43), and IL-1 blockade prolongs allograft survival in mice (44). IL-6 is increased in plasma of patients with MS and its deficiency ameliorates disease in mouse models of MS (45,46).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Inflammatory Cytokines Determine the Susceptibility of Human CD8 T Cells to Fas-mediated Activation-induced Cell Death through Modulation of FasL and c-FLIPS Expression

Rossum

Krall

Escalante

et al. 2011

Journal of Biological Chemistry

View full text Add to dashboard Cite

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Inflammatory Cytokines Determine the Susceptibility of Human CD8 T Cells to Fas-mediated Activation-induced Cell Death through Modulation of FasL and c-FLIPS Expression

Rossum

Krall

Escalante

et al. 2011

Journal of Biological Chemistry

View full text Add to dashboard Cite

“…More recent studies indeed suggest that also other genes, in particular those of the interleukin-1 cluster [7], the T cell receptor genes [51,52], the gene that encodes apolipoproteinE [3,13,14,51] and the gene encoding CTLA-4 [16,28] may influence the susceptibility and the course of the disease. The influence of genes on clinical outcome in MS patients is not completely clear and the proposed associations need further investigations [22,35,50,51].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

HLA genotypes and disease severity assessed by magnetic resonance imaging findings in patients with multiple sclerosis

Zivadinov

Uxa²,

Zacchi³

et al. 2003

J Neurol

View full text Add to dashboard Cite

The objective of the study was to examine the relationship between HLA genotypes and disease severity as measured by brain MRI quantitative markers of demyelinating and destructive pathology in patients with multiple sclerosis (MS). We studied 100 patients with MS and 122 age, sex-, ethnic- and residence-matched controls. The DNA extraction and the genomic typing (A, B, DRB1 and DQB1 loci) were obtained with sequence-specific oligonucleotide method, using a commercially available reversible line blot assay (INNO-LIPA). All patients underwent a 1.5 tesla MRI examination of the brain. Disease severity was assessed by clinical (Expanded Disability Status Scale (EDSS)) and MRI (T2- and T1-lesion load (LL) and brain parenchymal fraction (BPF)) outcome measures. HLA-DQB1* 02 (OR 19.9, 95% C. I. 16.2-24.3, uncorrected (uncorr)- p<0.00001, corr-p<0.0006), -DQB1*03 (OR 16.8, 95% C. I. 13.6-20.5, uncorr-p<0.00001, corrp< 0.0006), -DRB1*15 (OR 4.6, 95% C. I. 3.7-5.6, uncorr-p= 0.0001, corr-p=0.006), and -DRB1*03 (OR 3.9, 95% C. I. 3.2-4.8, uncorr-p=0.0001, corr-p= 0.006) alleles were associated with MS. T2-, T1-LL, BPF and EDSS were not significantly different according to the carrier status of these HLA alleles. No differences were found in the ratios of disease severity/disease duration according to the HLA carrier status. Multiple regression analysis showed that a higher T2-LL was associated with the presence of DRB1*04 (uncorr-R2=0.15, p=0.006 and corr-R2=0.11, p=0.025) and B7 alleles (uncorr-R2=0.08, p=0.02 and corr-R2=0.07, p=0.018), T1-LL was associated with B7 (uncorr-R2=0.30, p<0.0001 and corr-R2=0.27, p=0.0001) and DRB1*12 (uncorr-R2=0.25, p<0.0001 and corr-R2=0.21, p=0.0002) alleles, whereas the BPF was predicted only by the presence of DRB1*12 allele (uncorr-R2=0.24, p=0.002 and corr-R2=0.20, p=0.004). The study findings suggest that some HLA alleles may predict the destructive pathological processes visible on MRI. Since the size of the sample studied is relatively small, further studies are needed to draw any firm conclusion about genotype/phenotype correlation in patients with MS.

show abstract

“…Α) PCR Για τον πολλαπλασιασμό περιοχής του γονιδίου IL-1RN (στο 2 ο ιντρόνιο) με PCR χρησιμοποιήθηκαν οι εξής δύο εκκινητές (primers) (Crusius JB, 1995):…”

Section: Il-1rnunclassified

“…Μέχρι σήμερα, συσχέτιση του IL-1RN (VNTR) γενετικού πολυμορφισμού και της επιρρέπειας προς εκδήλωση ΣΚΠ έχει καταδειχθεί σε επτά μελέτες (Crusius JB, 1995, de la Concha EG, 1997, Sciacca FL, 1999, Luomala M, 2001, Mann CL, 2002, Dincic E, 2006. Ο Crusius και οι συνεργάτες του (Crusius JB, 1995) ανέφεραν συσχέτιση του IL-1RN*2 με τη ΣΚΠ στην Ολλανδία.…”

unclassified

“…Ο Crusius και οι συνεργάτες του (Crusius JB, 1995) ανέφεραν συσχέτιση του IL-1RN*2 με τη ΣΚΠ στην Ολλανδία. Αντίθετα, η Dincic και οι συνεργάτες της (Dincic E, 2006) παρουσίασαν στοιχεία της συσχέτισης μεταξύ των μη-φορέων IL-1RN*2 και της ΣΚΠ στη Σερβία Μαυροβούνιο, ενώ ο Sciacca και οι συνεργάτες του (Sciacca FL, 1999) βρήκαν συσχέτιση του IL-1RN*1 με τη ΣΚΠ στην…”

unclassified

See 1 more Smart Citation

Μελέτη Πολυμορφισμών Των Γονιδίων Των Κυτταροκινών Σε Ασθενείς Με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Αγγελάκης¹

View full text Add to dashboard Cite

Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία αυτοάνοση, φλεγμονώδης και απομυελινωτική, χρόνια νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) και παρ’ ότι η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή, φαίνεται ότι καθορίζεται από συνδυασμό γενετικών και επίκτητων παραγόντων. Η ιντερλευκίνη (ΙL) 1β (IL-1β) ανήκει στις προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες με πλειοτροπική δραστηριότητα, που κυρίως περιλαμβάνει την επαγωγή της κυτταρικής αύξησης και διαφοροποίησης των T- και Β- λεμφοκυττάρων. Στη ΣΚΠ η δράση της εκφράζεται μέσω των μακροφάγων και των κυττάρων της μικρογλοίας εντός των απομυελινωτικών πλακών και συμμετέχει ενεργά στην εμφάνιση τους στο ΚΝΣ. Την παθολογική δράση της IL-1β ανταγωνίζεται ο ανταγωνιστής του υποδοχέα της IL-1 (IL-1Rα), με αποτέλεσμα, η βιολογική δράση της IL-1 να μην εμφανίζεται τόσο στη φυσιολογική, όσο και στην παθοφυσιολογική ανοσιακή και φλεγμονώδη απάντηση. Η IL-2 είναι μία από τις πιο σημαντικές ανοσορυθμιστικές κυτταροκίνες με προφλεγμονώδη και αντιφλεγμονώδη δραστηριότητα, προάγοντας τον πολλαπλασιασμό των T- λεμφοκυττάρων κατά τη διάρκεια όλων των διαμεσολαβητικών αντιδράσεων. ΣΚΟΠΟΣ Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να διερευνηθεί, για πρώτη φορά, σε Έλληνες ασθενείς με ΣΚΠ, η πιθανή συσχέτιση των κάτωθι γενετικών πολυμορφισμών: 1) TaqI +3953 C/T, του 5ου εξονίου του γονιδίου της IL-1B, 2) AvaI -511 C/T, του υποκινητή του γονιδίου της IL-1B, 3) 86bp VNTR πεντ–αλληλικού, του 2ου ιντρονίου του γονιδίου του IL-RΝ, 4) MwoI +114 G/T, του 1ου εξονίου του γονιδίου της IL-2 και 5) BfaI -384 G/T, του υποκινητή του γονιδίου της IL-2, τόσο με την επιρρέπεια προς εκδήλωση ΣΚΠ, όσο και με επιμέρους κλινικές παραμέτρους της νόσου. YΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ Μελετήθηκαν 397 διαδοχικοί ασθενείς με ΣΚΠ και 375 υγιείς μάρτυρες με ίδια περίπου κατανομή φύλου και ηλικίας, από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Η διάγνωση των ασθενών πραγματοποιήθηκε στη Νευρολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, σύμφωνα με διεθνή κριτήρια. Η ανικανότητα τους υπολογίσθηκε με βάση την κλίμακα EDSS του Kurtzke, ενώ για την εκτίμηση του δείκτη της αναπηρίας σε σχέση με το χρόνο, χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα MSSS (The Multiple Sclerosis Severity Score). Οι ασθενείς με τη μορφή της νόσου που χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις (RR) και αυτοί με τη δευτεροπαθώς προϊούσα (SP) μορφή, ταξινομήθηκαν μαζί ως «παροξυσμικής έναρξης» και είναι αυτοί που τελικά μελετήθηκαν, καθώς αποτελούσαν και τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών (n=351). Η ανίχνευση των πολυμορφισμών που μελετήθηκαν πραγματοποιήθηκε με τις μεθόδους της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR), του πολυμορφισμού μήκους περιοριστικού θραύσματος (RFLP) και της ηλεκτροφόρησης σε πηκτή αγαρόζης. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι συγκεκριμένοι πολυμορφισμοί δεν σχετίζονται με την πιθανότητα εκδήλωσης της ΣΚΠ, ούτε με επιμέρους κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου, σε Έλληνες ασθενείς της Κεντρικής Ελλάδας.

show abstract

Interleukin-1 receptor antagonist gene polymorphism and multiple sclerosis

Cited by 69 publications

References 4 publications

Inflammatory Cytokines Determine the Susceptibility of Human CD8 T Cells to Fas-mediated Activation-induced Cell Death through Modulation of FasL and c-FLIPS Expression

Inflammatory Cytokines Determine the Susceptibility of Human CD8 T Cells to Fas-mediated Activation-induced Cell Death through Modulation of FasL and c-FLIPS Expression

HLA genotypes and disease severity assessed by magnetic resonance imaging findings in patients with multiple sclerosis

Μελέτη Πολυμορφισμών Των Γονιδίων Των Κυτταροκινών Σε Ασθενείς Με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Contact Info

Product

Resources

About