Στην παρούσα διατριβή συντέθηκαν και χαρακτηρίστηκαν τα μη-εναντιομερή σύμπλοκα του Ru(II), [Ru(trpyCO-TrpCONH2)2]Cl2 (1), [Ru(trpyCO-Gly-TrpCONH2)2]Cl2 (2) [Ru(trpy)(trpyCO-TrpCONH2)]Cl2 (3), [Ru(trpy)(trpyCO-Gly-TrpCONH2)]Cl2 (4). Τα μη-εναντιομερή σύμπλοκα που μελετήθηκαν αλληλεπιδρούν ασθενώς με το ολιγινουκλεοτίδιο d(5’-CGCGAATTCGCG-3’) χωρίς να προκαλούν σημαντικές αλλαγές στη δομή του. Εν τούτοις, το σύμπλοκο [Ru(trpy)(trpyCO-Gly-TrpCONH2)2]Cl2 βρέθηκε να είναι ιδιαίτερα κυτταροτοξικό υποδεικνύοντας ένα διαφορετικό μηχανισμό δράσης από εκείνον του cis-platin και των αναλόγων του.Επίσης μελετήθηκαν τα εναντιομερή σύμπλοκα Λ- και Δ- [Ru(bpy)2(4-COY-4’-Mebpy)]Cl2 όπου Y = Gly-Lys1-Lys2CONH2, Lys1-Gly-Lys2CONH2, Lys1-Lys2-GlyCONH2,. ως προς τις αλληλεπιδράσεις που έχουν με το ολιγινουκλεοτίδιο d(5’-CGCGAATTCGCG-3’) με τεχνικές πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού. Τα εναντιομερή σύμπλοκα δεσμεύονται στο DNA με διαφορετικό τρόπο : τα Λ- περισσότερο μη-ειδικά με ηλεκτροστατική δέσμευση, ενώ τα Δ- δεσμεύονται ισχυρότερα. Το σύμπλοκο [Ru(bpy)2(4-CONH-Lys-Lys-Gly-CONH2-H-4'-Mebpy)](PF6) (Δ-3) κατά την δέσμευση του, μέσω δεσμών υδρογόνου από τον πεπτιδικό σκελετό, προκαλεί τοπικό ξετύλιγμα στη διπλή έλικα, λειτουργώντας ως τεχνητή ελικάση Ακόμα συντέθηκαν και χαρακτηρίστηκαν τα διπυρηνικά-ολιγοπυριδινικά, μη-εναντιομερή σύμπλοκα του Ru(II)/Ru(II), [(ptrpy)Ru(tppz)Ru(trpy-COY)](PF6)4 και [(trpy)Ru(tppz)Ru(trpy-COY)](PF6)4 όπου Y = Gly1-Gly2-Lys1-Lys2CONH2, Gly1-Gly2-Gly3-Lys1CONH2,-Ahx-Lys1-Lys2CONH2. Τα διπυρηνικά σύμπλοκα, [(ptrpy)Ru (tppz)Ru(trpy-COΝΗGly1-Gly2-Gly3-Lys1CONH2)](PF6)5 και [(trpy)Ru(tppz)Ru(trpy-COΝΗGly1-Gly2-Gly3-Lys1CONH2)](PF6)5 μελετήθηκαν για την νουκλεολυτική δραστικότητα ως προς το δινουκλεοτίδιο (GC). Τα σύμπλοκα έδειξαν ότι έχουν νουκλεολυτική δραστικότητα απουσία φωτός αλλά και κατόπιν ακτινοβόλησης με UV (254 nm) η οποία εξαρτάται από τη φύση των υποκαταστατών.