Amaç: Bu çalışmanın amacı, kateter ilişkili üriner sistem enfeksiyonlarında (Kİ-ÜSİ) mortalite ile epidemiyolojik faktörler, komorbid durumlar, antibiyotik direnci, ampirik antimikrobiyal tedavi ve laboratuvar parametreleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
Gereç ve yöntemler: Yoğun bakıma 1 Ocak 2015 ile 1 Ocak 2020 arasında kabul edilen 18 yaş ve üzeri hastalarda retrospektif bir kohort çalışması tasarlanmıştır. Birincil sonlanım noktası hastanın kabulünün ilk 28 günü içinde ölüm, ikincil son nokta ise 28 günden sonra sağkalımdı. p< 0.05 değeri anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Çalışmaya medyan yaşı 78, 198'i (%52,8) kadın olan toplam 375 hasta alındı. En sık saptanan mikroorganizmalar Escherichia coli (%50.9) ve Enterococcus faecalis (%16.8) idi. Gram negatif bakterilerin 3. kuşak sefalosporinlere, siprofloksasine ve meropenem'e direnci sırasıyla %41,3, %40 ve %8,6 saptandı. Gram pozitif bakterilerin %0,3'ünde vankomisin direnci tespit edildi.
Mortalite oranı %58,1 idi. Artmış mortalite riski ile ilişkili faktörler ≥ 65 yaş, malignite varlığı, mekanik ventilasyon, APACHE II skoru ≥ 20 ve septik şok tanısıydı. Daha düşük ölüm riski ile ilişkili tek faktör kültürde E. coli'nin saptanmasıydı.
Sonuç: Epidemiyolojik faktörlerin, eşlik eden hastalıkların, klinik skorlama sistemlerinin ve mikrobiyolojik sonuçların mortalite üzerine etkisi olduğu belirlendi. Bu çalışmanın sonuçları, kılavuzlarda yer alan enfeksiyon kontrol önlemleri ve tedavi önerileri ile birlikte değerlendirildiğinde, Kİ-ÜSİ'ye bağlı mortalitenin azaltılabileceğini düşünmekteyiz.