İnfertilite 35 yaşın altındaki kadınlarda 12 ay veya 35 yaşın üstündeki kadınlarda 6 ay korunmasız cinsel ilişkiye veya terapötik donör inseminasyonuna rağmen gebe kalamama hali olarak tanımlanıp çiftlerin %15’ini etkileyen durumdur. Tanım gereği infertilitesi olan veya infertilite riski yüksek olan herhangi bir hastaya infertilite değerlendirmesi önerilebilir. Histerosalpingografi, histerosalpingo-kontrast sonografi, salin infüzyon sonohisterografi, histereskopi, laparoskopi ve bu çalışmalardan sonra yapılacak bakteriyolojik ve endokrinolojik incelemeler ile infertilite nedenlerine daha fazla odaklanılması amaçlanmaktadır. Yardımcı üreme teknolojisinin gelişmesiyle birlikte infertilitenin birincil tedavisi için gerekli olabilecek majör üreme cerrahisine olan ihtiyaç yıllar içinde azalmıştır. Cerrahi yöntemler temel olarak laparoskopik ve histeroskopik teknikler olarak kabul edilmektedir. Ancak laparotomi de nadiren de olsa gereklidir ve adezyonlar, kitle lezyonları, başarısız ameliyatlar veya acil ameliyat gibi durumlar söz konusu olduğunda ihtiyaç duyulabilir. Ameliyat gerektiren infertil hastalarda cerrahi bir tedavi planlanırken işlemin deneyimli cerrahlar tarafından yapılması çok önemlidir. Bu derlemede, medikal tedavilerden ziyade infertilite tedavisi için cerrahi gerektiren patolojiler ve infertil hastalarda uygulanabilecek olan cerrahi yöntemler tartışılmıştır.