SažetakUvod: Kao jedna od prednosti redovne fizičke aktivnosti navodi se niža srčana frekvencija u miru i njen brži oporavak nakon testa maksimalnog opterećenja, kao posledica jačeg parasimpatičkog (vagusnog) tonusa. Oporavak srčane frekvencije se koristi kao pouzdan parametar fizičke utreniranosti, ali i u prognostičke svrhe kao parametar rizika za obolevanje od kardiovaskularnih bolesti. Cilj: Cilj ove studije je da pokaže postojanje statistički značajnih razlika u oporavku srčanih frekvencija nakon maksimalnog opterećenja i razlike frekvencija u mirovanju između različitih grupa vrhunskih sportista. Materijal i metode: Ovom studijom je obuhvaćeno 575 odraslih (23,1 ± 4,3 godina) sportista muškog pola, podeljenih u četiri grupe sportova: sportove veštine, snage, mešovitih disciplina i izdržljivosti. Svi ispitanici su izveli maksimalni, progresivni kardiopulmonalni test fizičkim opterećenjem na traci za trčanje. Oporavak srčane frekvencije u prvom (ΔHRR1) i trećem minutu (ΔHRR3) definisan je razlikom maksimalne srčane frekvencije i frekvencije u prvom, odnosno trećem minutu po okončanju vežbanja. Rezultati: Statistički značajno niže vrednosti srčane frekvencije u mirovanju zabeležene su u grupi izdržljivosti (56,2 ± 10,6 min -1 ) u odnosu na grupe sportova veština, snage i mešovitih disciplina (62,9 ± 11,4; 61,5 ± 10,0; 59,9 ± 10,4 min ) u odnosu na grupe sportova veštine, snage i mešovitih disciplina (24,3 ± 10,9; 25,5 ± 11,2; 27,8 ± 15,6 min -1 ) (p = 0,05). Vrednosti ΔHRR3 su bile značajno više u grupi snage, mešovi-tih disciplina i izdržljivosti (74,8 ± 14,3; 79,5 ± 12,7; 79,4 ± 12,6 min -1 ) u odnosu na grupu veština (67,3 ± 16,1 min -1 ) (p = 0,05). Zaključak: Treniranje sportova iz grupe izdržljivosti najviše doprinosi smanjenju srčane frekvencije u mirovanju i brzini njenog oporavka u prvom minutu nakon vežbanja zbog preovlađujućeg parasimpatičkog tonusa. Ključne reči: srčana frekvencija, oporavak, trening, sportisti Abstract Introduction: One of the benefits of regular physical activity is lower resting heart rate and its faster recovery after maximal exercise test, as a result of a stronger parasympatic (vagal) tone. Heart rate recovery is used as reliable parameter for prescription of the training program and also in prognostic purposes as a parameter of risk for developing cardiovascular diseases. Aim: The purpose of this study is to show significant differences in heart rate recovery after maximal exercise test and resting heart rate among different groups of elite athletes. Material and Methods: This study subjected 575 adult (23.1 ± 4.3 years), male athletes divided into four sport groups: skill, power, mixed and endurance. Every subject performed progressive, maximal cardiopulmonary exercise test on a treadmill. Heart rate recovery in first (ΔHRR1) and third (ΔHRR3) minute was calculated as a difference of maximal heart rate and heart rate in the first and the third minute after cessation of exercise, respectively. Results: Compared to skill, power and mixed group (62.9 ± 11.4; 61.5 ±...