İzole ve Komplike Kolestazlı Gebe Kadınların Perinatal Sonuçlarının Karşılaştırılması

Abstract

Giriş: Gebeliğin intrahepatik kolestazı artmış gelişme geriliği, preeklampsi ve gestasyonel diyabet riski ile karşı karşıyadır. Çalışmamızın amacı izole kolestaz saptanan kadınlar ile diğer hastalıkların eklendiği kolestazlı kadınların perinatal sonuçlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: tersiyer merkezde gerçekleştirilen retrospektif çalışmamızda 2 yıllık süreçte antenatal kliniğine başvuran kolestaz tanılı kadınlar dahil edildi. Ek hastalık bulunanlar grup 1, izole kolestazlı kadınlar grup 2 olarak değerlendirildi. Bu iki grup arasında maternal karakteristik özellikler, laboratuvar sonuçları ve perinatal sonuçlar karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma süresince gerçekleşen 25101 doğumun 117'sinde kolestaz saptandı (%0.46). Bunların 57'sinde (%48,8) hafif, 38'inde (%32,4) orta, 22'sinde (%18,8) şiddetli kolestaz tablosu izlenmiştir. Yine bu kadınların, 79'unda (%59) GIHK izole olarak saptanmıştır ve kalan 38'inde (%32,4) ek morbidite; 10'unda gestasyonel diyabet (%8,5), 11'unda preeklampsi (%13,6), 21'inde (%17,9) intrauterin gelişme geriliği. Kolestaz saptanan gebelerde mekonyumla boyalı amniyon sıvısı ve prematür doğum oranı daha fazla, dolayısıyla doğum haftası ve doğum ağırlığı daha erken ve düşük saptanmıştır. Takipte en yüksek karaciğer enzimleri ve açlık safra asidi değerleri, düşük doğum haftası, mekonyumla boyalı amniyon sıvısı ve yenidoğan yoğun bakıma yatış oranı komplike kolestazlı gebelerde izole kolestazlı gebelere oranla daha yüksek saptanmıştır. Sonuç: Ek hastalığın eşlik ettiği kolestazlı kadınlarda perinatal mortalite ve morbidite daha yüksek izlenmiştir. Bu nedenle komplike olmuş bu alt grubun daha yakın takibi ve erken gebelik sonlandırması uygun olabilir.

Attitude and knowladge levels of radiation safety of vocational school and universty radiology students'

“…Radyasyonun deterministik (büyük doz maruziyetine bağlı hücre ve organ disfonksiyonlar) ve stokastik etkileri (düşük dozlara uzun süre maruziyet sonucu genetik değişiklikler) ve bunların kanserle ilişkileri yıllardır bilinmektedir (5,6).…”