Kefalet Sözleşmesinin Şekli Geçerlilik Şartları ve Ticaret Hukuku Açısından Özellik Arz Eden Hususlar

Abstract

Türk Borçlar Kanunu m. 12/1 hükmü gereği sözleşmelerin geçerliliği kural olarak şekle tabi değildir. Ancak özelikle ivazsız olarak sorumluluk altına giren zayıf durumdaki kişileri korumak, onları sorumluluk altına girmeden önce bir kez daha düşünmeye sevk etmek amacıyla bazı sözleşmeler şekle tabi tutulmuştur. Bu bağlamda şekle tabi tutulan sözleşmelerden birisi de kefalet sözleşmesidir. Kefalet sözleşmesinin geçerli olabilmesi için yazılı şekilde akdedilmesi ve kefalet tarihinin, kefil olunacak azami miktarın ve müteselsil kefalet söz konusu ise buna ilişkin ibarenin el yazısı ile yazılması gerekmektedir. Ayrıca kefil olan kişi evli ise en geç sözleşmenin kuruluş anında eşin rızası alınmalıdır. Kefalet sözleşmesinin şekline ilişkin bu şartlar bütün kefalet sözleşmeleri için geçerlidir. Ancak bu şartların uygulama alanı ticaret hukuku açısından özellik arz edebilmektedir. Nitekim kefalet sözleşmesinde eşin rızası gerekli olmakla birlikte kanun koyucu açıkça, ticari işletme ve ticaret şirketleri ile ilgili kefaletlerde eşin rızasının aranmayacağını düzenlemiştir. Yine adi işlerde müteselsil kefaletin söz konusu olabilmesi için buna ilişkin iradenin açıkça el yazısı ile yazılmış olması gerekmekle birlikte, ticari işlerde kefalet söz konusu olduğunda müteselsil kefaletin gündeme gelebilmesi için bu yönde bir şart aranmamıştır. Çalışmamızda kefalet sözleşmesinin şekli geçerlilik şartları ve bu şartların ticaret hukuku açısından özellik arz eden durumları incelenmiştir.