Kentsel Ayrışmanın Bir Aracı Olarak Güvenlik ve Yeni Güvenlik Algısı

Abstract

Harvey (2003, s. 13) "güvenlik kendinde bir şey olarak ele alınamayacak bir kategoridir" derken hem gündelik hem de akademik anlamda güvenliğin sosyal, tarihsel ve ekonomik bağlamda ele alınabileceğine işaret eder. Güvenlik kavramı ilk olarak eski Fransızca'da seurte, seürte kelimelerinden türetilerek kullanılmaya başlanmıştır. "Sığınak", "sözünü tutma", "temin etme", "korkunun olmayışı", "yol güvenliği" gibi anlamları kapsamaktadır. Kavram 16. yüzyıla gelindiğinde, Fransa'da, bir sosyal grubun getireceği tehlikelerden korunmuş olmak durumunu ifade etmeye başlamıştır (Bal, 2003, s. 20). Kentlerin korunması antik çağdan bu yana var olan bir olgu/ihtiyaç olsa da tehdit olarak algılanan aktör ve unsurlar ile korunma mekanizmaları yüzyıllar boyunca farklılaşmıştır. Orta çağ kenti surlar ve kalelerle korunması gereken, her an dışarıdan gelecek saldırılara karşı korunaklı bir yerdir. Saldırı ve istila tehlikesi ile sürekli yüz yüze olan orta çağ kentinde kendini koruma ve teyakkuz halinde olma esastır (Mumford, 2007). Polislik mesleğinin ortaya çıkması kentsel gelişimin tarihi ile yakından alakalıdır. Paralı orduların dışında kentsel hayatta gündelik yaşamın içinde açığa çıkan asayiş ve düzenin sağlanması ihtiyacı devletin kendi içinde istihdam edeceği paralı güvenlik görevlilerinin ve silahlı bürokrasinin oluşmasına yol açmıştır. Gece bekçiliği, zabıtalık gibi meslekler de bahsi geçen ihtiyaçlar doğrultusunda ortaya çıkmıştır (Castel, 2004).