Kilikia Bölgesindeki Dokuma ve Giyimin Tarihsel Süreci ile Mersin Olgunlaşma Enstitüsünde Üretilen Dokuma ve Giyimin İlişkisi

Abstract

Dokuma ve giyim, tarihin bilinen en eski devirlerinden beri insanoğlunun örtünmek ve iklimden korunmak amacıyla kullandığı ve zamanla sanata dönüştürdüğü bir kültürdür. Özellikle Anadolu’da dokuma, nesilden nesile aktarılan; farklı kültürlerin el sanatları ile harmanlandığı; çeşitli renk, teknik ve motifler ile zenginleştirildiği bir bölgedir. Anadolu’nun güneyinde, Antik Çağ’da Kilikia olarak anılan coğrafyada da dokuma ve giyim kültürü halkın yaşam biçimi ve iklim koşullarıyla oldukça ilgiliydi. Kilikia’da, dokuma ve giyim, özellikle dağlık kısımda bulunan ve insanların geçim kaynaklarından biri olan hayvanlardan elde edilmekteydi. “Cillicium” denilen keçi kılından halı ve çadırda kullanılan kaba dokumalar; keten ve koyun kılından ise giysi için kullanılan dokumalar üretiliyordu. Mersin Olgunlaşma Enstitüsü de, Kilikia bölgesinde dokuma ve giyimin tarihsel sürecine ilişkin çalışmalar yapmış, Kilikia’nın dokuma ve giyim kültürünü canlandırmak amacıyla kıyafet tasarlamıştır. Çalışmamız Mersin Olgunlaşma Enstitüsünde tasarlanıp dikilmiş dördü erkek, on biri kadın olmak üzere on beş kıyafet ve iki dokuma ile sınırlandırılmıştır. Bu tasarımlarda Kilikia Bölgesi’nin günümüzde de gözlemlenebilen mimari kalıntılarının, bitki örtüsünün ve mitolojik motiflerinin stilize edilerek çalışıldığı gözlemlenmiştir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada öncelikle literatür taraması yapılmış; atölye çalışmaları gözlemlenmiş ve ustalarla görüşme yapılmış; son olarak ürünlere kataloglama çalışması yapılmıştır.