“…Zmiany gospodarcze (Jakubowska, Grabowska-Powaga, 2017;Zioło, Rachwał, 2019) ostatnich trzech dekad, jakich doświadczała Polska i jej gospodarka narodowa, były w rozmaity sposób odbierane przez inne państwa, gdzie zmniejszanie się polskiej konkurencyjności (Orłowski, 2018;Pilarska, 2017;Wyżnikiewicz, 2019) mogło stanowić bodziec do rozwoju, lub gdzie te same czynniki powodowały ich deindustrializację (Miernik, 2016;Soroka, 2019). Zatem produkcja wyrobów hutniczych, pomimo, że rosła (tabela 1), to niektóre państwa traciły udział w dynamicznym rynku stali, surówki żelaza, miedzi hutniczej i rafinowanej, aluminium, stopów żelaza z metalami uszlachetniającymi stal (ferrostopy), cynku, ołowiu oraz niklu -produktów, których wolumen produkcji w branży jest największy, obecnie przekraczający milion ton rocznie.…”