Konservatuvarlarda görev yapan akademisyenlerin tükenmişlik düzeyleri

Abstract

Bu çalışmada, konservatuvarlarda görev yapan akademik personelin tükenmişlik düzeylerini çeşitli değişkenlere göre belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla veri toplama aracı olarak Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır. Veriler, Ekim 2017-Şubat 2018 tarihleri arasında elde edilmiştir. Ölçekte; akademisyenlerin yönetim görevinin olup olmaması, meslekte çalışma süresi, görev yaptıkları kurumun bulunduğu şehir gibi demografik bilgiler ve tükenmişlik ile ilgili değerlendirmeyi amaçlayan ifadeler yer almaktadır. Çalışmada, uygun örnekleme yöntemiyle Ankara Gazi Üniversitesi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi, İzmir Ege Üniversitesi konservatuvarları seçilmiştir. Bu kurumlarda görev yapan toplam 138 akademisyenin tamamı çalışmaya dahil edilmiştir. Boş veya eksik yanıtların bulunduğu ölçekler çıkarıldıktan sonra, değerlendirilebilir 56 ölçek elde edilmiştir. Farklılık hesapları Mann whitney u ve Krukal wallis ile yapılmıştır. Dikkat çeken sonuçlar şöyledir: Konservatuvarlarda; yöneticilik yapan akademisyenler yapmayanlara göre daha fazla tükenmişlik yaşamaktadır. Duyarsızlaşma boyutunda en fazla doçent doktor unvanlı akademisyenler tükenmişlik yaşamaktadır. Ayrıca, akademisyenlerin görev yaptıkları kurumun bulunduğu şehre göre; en fazla Tokat ilinde ikamet eden akademisyenlerde tükenmişlik yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır. Ardında sırasıyla Afyon, Ankara ve İzmir illeri yer almaktadır.Anahtar kelimeler akademisyen, tükenmişlik, konservatuvar mendation; it can be suggested that conservatories in other regions can be studied with different variables. As an application proposal; it should be noted that this and similar work outcomes must be put into practice in educational and administrative arrangements.

İş Güvencesizliğinin Tükenmişliğe Etkisinde İş Yükü Algısının Rolü (The Role of Workload Perception in the Effect of Job Insecurity on Burnout)

“…Tükenmişlik kavramı genellikle tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarısızlık hissi olmak üzere üç ana boyutta incelenmektedir (Kuleyin, Köseoğlu ve Töz, 2015). Tükenmişlik sendromunun en bariz şekilde gözlenen boyutu olarak kabul edilen duygusal tükenme; Bireylerin duygusal anlamda yıldıklarını hissetmelerinin sonucu olarak ruhi çöküntü, bezginlik, bıkkınlık, umutsuzluk ve aşırı yorgunluk gibi negatif duygu durumlarıyla belirginleşmektedir (Umuzdaş & Kal, 2018). Tükenmişliğin ikinci boyutu olan duyarsızlaşmada, çalışan hizmet sunduğu bireylere karşı duygudan yoksun bir biçimde tutum ve davranışlar sergilemektedir.…”