Konya Türküleri̇nde ‘Dalgali’ Ki̇şi̇zade İmgesi̇

Abstract

da muhafazakâr bir şehir olarak bilinen Konya, farklı açılardan incelenmesi gereken canlı bir halk türküsü geleneğine sahiptir. Bu açılardan biri de erkek müzisyenlerin bahçe duvarlarıyla çevrili bağ evlerinde icra ettikleri musiki pratiğidir. Bu gerçek müzisyenlerin sosyal ortama çıkmaya hevesli olmadığı anlamına gelir. Bu tavır, türkülerde (özellikle mahrem) insani duyguların dile getirilmesinde gösterir: duygular doğrudan değil, simgelerle dolaylı olarak kodlanır. Bu, söz konusu duyguların saklandığı anlamına gelmez, aksine kullanılan dilin kodlarını bilenlerin anlayacağı biçimde açığa vurulması demektir. Bu makalede Konya türkülerinde beliren erkek karakterler tespit edilmeye ve neden gizemli/simgesel bir dil kullanmaya gereksinme duydukları çözümlenmeye çalışılacaktır. Araştırma malzememizi Konyalı kaynak kişi Mazhar Sakman'ın basılı/yayınlanmış türkü metinleri oluşturmaktadır. Makalenin amacı bu metinlerde aşk duygularının nasıl ifade edildiğini ve bağlam içinde nasıl anlaşılması gerektiğini tartışmaktır.

A Typological Approach to the Harem Plans of the Historical Mosques in Sille

“…Sille Tarihi Kenti, Takkeli ve Karabuğa Dağları arasında, kuzeyinden Sille Çayı'nın aktığı bir vadide bulunmaktadır. Bölge, sönmüş volkan kraterinin kuzeyinde bulunmaktadır [1]. Kutsal haç yolu olarak bilinen Roma-Bizans-Kudüs güzergâhında bulunan Sille hem doğal hem tarihi hem de kültürel açıdan önemli bir yere sahiptir [2][3].…”