İlahiyat Fakülteleri dinî alanda görevli yetiştirme amacında olup açılışından bu yana mesleki Kur’ân öğretiminde önemli görev üstlenmiştir. Ancak son yıllarda Kur’ân okuma, lisans düzeyi yeterliliğinde yapılamamakta ve Âsım kıraati Hafs rivayetinde ihtisaslaşmış görevli adayı yetiştirilememektedir. Ayrıca mevcut durumda dersler, öğrenciler tarafından birbirinin tekrarı mahiyetinde görülebilmektedir. Dersler arasında öğretim seviyesi de gözetilememektedir. Halbuki İHL ile İlahiyat düzeyi kazanım açısından farklılık arz etmelidir. Lisans düzeyi mesleki Kur’ân öğretimi tashîh-i hurûf düzeyinde olmalıdır. Zikredilen problemin -birçok tali sebebi olmakla birlikte- en temel sebebi lisans öncesi dönemde Kur’ân kursları ve İHL okulları olarak hiyerarşik bir sistemin oluşturulmamasıdır. Ayrıca, İlahiyat Fakültelerine giriş yeterliliği aranmamakta, Kur’ân okuma dersleri öğrenme alanlarına ayrılmamakta, ders çeşitliliği ve kazanım düzeyi belirginleştirilememektedir. Lisans düzeyinde mesleki Kur’ân öğretiminin sağlıklı bir şekilde yapılabilmesi için mevcut yapısal sorunlar çözülmelidir. Bu çalışma, sorunu ortaya koyma, yapısal problemlerin çözümüne ve Kur’ân okuma derslerinin lisans düzeyinde yapılabilmesine katkı sağlama amacına yöneliktir. Lisans düzeyinde Kur’ân okuma dersinde teknik, yöntem ve fiziki problemleri ele alan çalışmalar yapılmıştır. Ancak bu çalışmada temel problem yapısal olarak görülmekte olup yükseköğretim ve ortaöğretim mesleki Kur’ân öğretiminin düzeyini ve verimini artırmak için üniversite giriş sınavında İHL meslek derslerinden soruların olması gerektiğinden bahsedilmekte, Kur’ân kursu ile ilahiyat programı uygulaması gereken İHL okullarının İlahiyat Fakültelerinin en önemli alt yapısı olması gerektiği üzerinde durulmakta ve müfredat dersleri önerilmektedir. Bunun için İHL ve İlahiyat alanında yapılan çalışmalar taranmış, gözlem ve tecrübe eşliğinde söz konusu problemler ortaya konmuş ve uygulanabilir önerilerde bulunulmuştur. Öncelikle bu alanda görev yapacak kişilerin Kur’ân kursu ve İmam Hatip Lisesinde Kur’ân’ı doğru, hatasız ve tecvidli olarak okumada temel yeterliliğini sağlamış olması gerekir. Bu çerçevede İlahiyat düzeyi Kur’ân okuma dersleri için Kur’ân kursu ve İHL basamak oluşturmalıdır. Böylece her öğretim kademesinde Kur’ân öğretimi, harf öğretimiyle yeniden başlamamalıdır. Kur’ân okuma dersleri ortak ve zorunlu olarak “yüzüne okuma, ezber okuma ve tecvid bilgisi” şeklinde öğrenme alanlarına göre çeşitlendirilmelidir. Tercih edilecek görev alanı veya öğrencilerin ilgi ve kabiliyetlerine göre -İlahiyat Fakültelerinde alan bölümleşmesi olsun veya olmasın- seçmeli dersler zenginleştirilmelidir. Kur’ân öğretimi Kur’ân kursu ve İHL’de orta düzey ve yükseköğretimde de tashîh-i hurûf yani ileri düzey olarak planlanmalıdır. Bunun için Kur’ân kursu ve öğrencilerin özel yetenekle girdiği Mesleki/İlahiyat Proje İHL ana öğrenci kaynağı olmalıdır. Bununla birlikte İlahiyat Fakültelerine giriş sınavında -diğer meslek dersleri ile birlikte- Kur’ân okuma yeterliliği -gerektiğinde- ölçülmelidir. Temel yeterlilikleri sağlayan öğrencilere göre yeni bir müfredat oluşturulmalıdır.