Artykuł stanowi element dyskusji na temat roli dostępności architektonicznej w kształtowaniu bazy lokalowej dla uchodźców w obiektach, które mogą zostać wykorzystane jako schronienia w obliczu prognozowanych zmian sytuacji demograficznej w krajach Unii Europejskiej, a wynikającychz wielowymiarowych przyczyn, w tym niestabilnej sytuacji społeczno-politycznej, gospodarczej czy środowiskowej. Celem pracy jest analiza aktualnych standardów dla prowadzenia akcji humanitarnych pod kątem wytycznych w zakresie dostępności obiektów pełniących funkcję przestrzeni tymczasowego pobytu uchodźców, ze szczególnym uwzględnieniem osób zagrożonych wykluczeniem z uwagi na niepełnosprawności, oraz opracowanie na tej podstawie wstępnej propozycji kryteriów oceny możliwości użytkowania i zamieszkania istniejących budynków w sytuacji nagłego kryzysu migracyjnego.