L-DOPA decarboxylase mRNA levels provide high diagnostic accuracy and discrimination between clear cell and non-clear cell subtypes in renal cell carcinoma

Current and Prospective Protein Biomarkers of Lung Cancer

“…SCLC arises from neuroendocrine cells of the APUD-system (amine precursor uptake and decarboxylation system) [ 67 ] and has two of the main biological features of these cells—production of L-DOPA-decarboxylase (L-3,4-dihydroxyphenylalanine- decarboxylase) and NSE ( Figure 5 a). L-DOPA decarboxylase is the gene encoding for the enzyme that catalyzes the biosynthesis of dopamine in humans [ 125 ]. NSE is a glycolytic neuron specific isoenzyme of enolase with two almost identical 39-kDa polypeptides produced in the central and peripheral neurons and malignant tumors of neuroectodermal origin; NSE is specific only for SCLC [ 42 ].…”

Patterns of gene expression characterize T1 and T3 clear cell renal cell carcinoma subtypes

“…The differences shown here lead us to postulate that the isolated intermediate cluster reflects the tumors that are less metastatic prone/aggressive. Several statistically significantly disturbed genes (IL6, GBA3, TMEM27) show contradictory expression change trend to expression changes described in the literature and associated with tumor progression and metastasis [32,38,43].…”

“…Comparison of a mixed cluster with pure T3 cluster resulted in 15 genes with |logFoldChange| > 1.5. The 13 overexpressed genes were reported to play a role in RCC: PAX2, NAT8, GBA3, SLC22A2 [38–43] other cancer types: AOC1, HAO2, TMEM27 [44–47], cell death (NPR3 [48]) or kidney metabolism: TMEM171, CYS1 [49,50]. One of the two down-regulated genes–IGF2BP3 is not expressed in normal adult tissues and is known to promote tumor invasion and metastasis [45,51,52].…”

Μελέτη της ρύθμισης της γονιδιακής έκφρασης των καλλικρεϊνών και της L-DOPA αποκαρβοξυλάσης, μέσω των μορίων microRNA, στον καρκίνο του μαστού

“…Επιπλέον, η έκφραση του γονιδίου έχει συσχετισθεί με ευμενή πρόγνωση και στον καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου[215]. Τέλος, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, τα επίπεδα mRNA του DDC παρουσιάζουν σημαντική διαγνωστική αξία για την διάκριση καρκινικών από μη καρκινικά ιστολογικά δείγματα νεφρού[216].Τα microRNAs (miRNAs), αποτελούν μια πολυπληθή ομάδα μη κωδικών, φυλογενετικά διατηρημένων, μορίων RNA μήκους 19-24 νουκλεοτιδίων, που έχουν αναγνωριστεί ως σημαντικοί ρυθμιστές της γονιδιακής έκφρασης σε μετα-μεταγραφικό επίπεδο. Η πρώτη διαπίστωση της ύπαρξης των μορίων miRNA, έγινε ανεξάρτητα από τις ομάδες των Ambros[217] και Ruvkun[218], το 1993.…”

“…Η παρατηρούμενη υποέκφραση του γονιδίου DDC στους καρκινικούς ιστούς μαστού, ενδεχομένως να οφείλεται στη γενικότερη απορρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης που υφίστανται τα κύτταρα κατά την πορεία της καρκινογένεσης. Επιπλέον, τα παραπάνω αποτελέσματα συμφωνούν με τα ευρήματα για τον καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου και του νεφρού, όπου και στις δύο περιπτώσεις τα επίεπδα έκφρασης του γονιδίου DDC, βρέθηκαν να είναι χαμηλότερα στα καρκινικά σε σχέση με τα παρακείμενα μη καρκινικά δείγματα που προέρχονταν από τον ίδιο ασθενή[215,216].Από τη συσχέτιση της έκφρασης του DDC με τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά των των ασθενών με καρκίνο του μαστού που έλαβαν μέρος στην μελέτη, παρατηρήθηκε μια στατιστικά σημαντική αύξηση των επιπέδων έκφρασης του γονιδίου με την αύξηση του ιστολογικού βαθμού κακοήθειας του όγκου (P=0.020). Επιπρόσθετα, αυξημένα επίπεδα έκφρασης του γονιδίου DDC, και μάλιστα σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (P=0.023), βρέθηκαν επίσης σε ασθενείς με όγκους μαστού θετικούς για την έκφραση του πυρηνικού αντιγόνου Ki67, σε σχέση με τους Ki67-αρνητικούς.…”