Amaç: Meshin karın duvarına uygun materyal ile tespiti başarılı fıtık onarımının temel prensiplerindendir. Bu deneysel çalışmanın amacı, polipropilen meshin dokuya tespitinde kullanılan absorbe olmayan dikiş materyali ile metal tespit edici materyallerin kopma kuvvetlerini karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem:Deney hayvanı olarak 60 adet erişkin, erkek, ağırlıkları 214 ile 244 gr arasında değişen, Wistar Albino cinsi rat kullanıldı. 3cmx1. 5cm boyutlarındaki polipropilen mesh kenarlarından çevre sağlam dokuya polipropilen dikiş (n=20), titanyum zımba (n=20) ve nitinol çapa (n=20) ile tespit edildi. 7. ve 14. gün kopma kuvvetinin ölçümü için mesh çevre sağlam doku ile beraber çıkarıldı. Elde edilen materyallerde kopma kuvveti ölçümlerinin yapılabilmesi için özel bir düzenek hazırlandı. Ölçümler gram olarak yapıldı ve kuvvet birimi olan Newton'a çevrildi. Gruplar arasında kopma kuvvetleri farkı istatistiksel olarak anlamlıdır (p< 0.01). Postopretif 14. gün yapılan ölçümlerde de aynı sıralama elde edilmiştir ve farklar yine istatistiksel olarak anlamlıdır (p< 0.01). Gruplar kendi içinde 7. ve 14. gündeki kopma kuvvetleri için karşılaştırıldığında ise tüm gruplarda kopma kuvvetinin 14. günde istatistiksel olarak anlamlı şekilde arttığı ölçülmüştür (p< 0.01).Sonuç: Absorbe olmayan polipropilen dikiş materyali ile meshin dokuya tespiti en yüksek kopma kuvvetini sağlaması yönünden avantajlıdır. Ancak hem ameliyat süresini kısaltacak hem de meshin dokuya tespitinde gerekli kuvveti sağlayacak tek bir tespit materyali henüz bulunamamıştır.Anahtar Sözcükler: Herni, Polipropilen Mesh, Polipropilen Dikiş, Titanyum Zımba, Nitinol Çapa Aim: Fixation of the mesh with the appropriate material to the abdominal wall is the basic principle of successful hernia repair. The aim of this experimental study is the comparison of rupture potencies of the nonabsorbable suture material and metallic fixators which are used for fixating polypropylene mesh to the tissue.
Material and Methods:In our study, 60 adult, male Wistar Albino rats were used, which had weights ranging between 214-244 grams. Polypropylene mesh with the dimensions of 3x1. 5 cm was fixated from its borders to the healthy tissue by polypropylene suture (n=20), titanium stapler (n=20) and nitinol anchor (n=20). Meshes were totally excised with the surrounding healthy tissue in the 7th and 14th days for measuring rupture potencies. A special mechanism was prepared to measure the rupture potencies of excised materials. Measurements were made in gram and then transmuted to Newton as the force unit.
Results:The average operation time of the rats which the mesh was fixated by polypropylene suture was statistically longer than the other groups (p<0,05). In the postoperative 7th day the rats which the mesh was fixated by polypropylene fixating suture had the maximum rupture potency. The group which the mesh was fixated by titanium stapler was found as the second group. The group with the lowest rupture potency was the group which the mesh was fixated by nitinol anchor.The rupture pot...