Late effects of Beauveria bassiana on larval stages of Aedes aegypti Linneo, 1762 (Diptera: Culicidae)

Abstract

Aedes aegypti is a culicide that has gained relevance over the years due to its ability to transmit various viruses that cause diseases in humans that all the years cause high mortality rates in the world population. The main problem is that Ae. aegypti has managed to establish and maintain a close relationship with humans and their habitat, which is why the search for alternatives to control vector populations becomes imperative. The objective of the present work was to study the effects of two Beauveria bassiana strains on Aedes aegypti. Third instar larvae of Ae. aegypti in 250 mL plastic containers were inoculated with the GHA and NB3 strains at different concentrations (1.5 × 104, 1.5× 105, 1.5 × 106 and 1.5 × 107 conidia/mL). The NB3 strain presented highest mortality values with 63% in the highest concentration i.e., 1.5 × 107, while for the GHA strain the highest mortality value was 30.7% at the same concentration. The results showed significant difference in mortality with respect to the strain and days post treatment (P = 0.0001), but not with respect to the conidial concentration (P = 0.634). The average mortality of larvae per day for the NB3 for different concentrations ranged from 20 to 25 larvae per day, while for the GHA daily mortality ranged from 5 to 12 larvae. In post-treatment mortality, the highest mortality was recorded in the third stage larvae for the NB3, while for GHA the highest percentage mortality was observed in individuals who managed to reach the adult state. The findings of the current research depicted the noteworthy role of B. bassiana for the management of an important vector of human disease.

Effects of Beauveria bassiana (Hypocreales: Cordycipitaceae) on the midgut of the Chrysomya megacephala (Fabricius, 1794) (Diptera: Calliphoridae) maggots

“…The application of the Ballvéria ® (B. bassiana isolate IBCB-66) at concentrations of 2 and 4% resulted in higher mortality, controlling 26% and 36% of the maggots, respectively. These results were inferior to those described by Quintero-Zapata et al (2022) in Aedes aegypti (Diptera: Culicidae) treated with solutions in 1.5 × 10 7 conidia/mL of the B. bassiana isolate NB3, and similar to isolate GHA, the authors observed that the application of the entomopathogenic fungi resulted in 63 and 30.7% mortality, respectively.…”

“…A review of the biological control of Calliphoridae by Caleffe et al (2019) showed that the major fungal species used to control this family were isolates of Metarhizium anisopliae and B. bassiana. In addition, studies utilizing different isolates of B. bassiana for the control of dipterans are available in literature (White, et al, 2021a;2021b;Quintero-Zapata, et al, 2022). However, to the best of our knowledge, there are no data on the effects of the B. bassiana isolate IBCB-66 on C. megacephala maggots.…”

Entomopathogenic Fungi as a Potential Management Tool for the Control of Urban Malaria Vector, Anopheles stephensi (Diptera: Culicidae)

“…In general, Ae. aegypti takes 7 to 9 days to complete the larval stage, but it took 36 days when the larvae were treated with B. bassiana ; this is epidemiologically significant in the disease transmission potential of the vector [ 49 ].…”

Effect of Indigenous Beauveria bassiana on the Control of Allocaridala maleyensis (Crawford) in durian plantation areas in eastern region

“…ปั จจุ บั นเกษตรกรผู ้ ปลู กทุ เรี ยนประสบปั ญหาการแพร่ ระบาดของแมลงศั ตรู พื ชที ่ เข้ ามาทำลายผลผลิ ตทุ เรี ยนตั ้ งแต่ เริ ่ มต้ น ของการสร้ างใบอ่ อนจนถึ งเก็ บเกี ่ ยวผลผลิ ต โดยแมลงศั ตรู พื ชที ่ สร้ างความเสี ยหายอย่ างมากมี หลายชนิ ด เช่ น เพลี ้ ยไฟ เพลี ้ ยหอย เพลี ้ ยแป้ ง เพลี ้ ยไก่ แจ้ มอดเจาะลำต้ น ด้ วงหนวดยาว และหนอนเจาะเมล็ ด Hodkinson (2009) ซึ ่ งเมื ่ อสั งเกตในพื ้ นที ่ ปลู กทุ เรี ยน ในภาคตะวั นออกส่ วนมากพบการเข้ าทำลายของเพลี ้ ยไก่ แจ้ (Psyllidae) เป็ นหลั ก ซึ ่ งมี ชื ่ อวิ ทยาศาสตร์ ว่ า Allocaridala maleyensis (Crawford) โดยพบระยะการเข้ าทำลายของเพลี ้ ยไก่ แจ้ ตลอดทั ้ งปี เริ ่ มจากทุ เรี ยนระยะเริ ่ มสร้ างใบอ่ อน ทำให้ ใบอ่ อนเกิ ดจุ ดแผลสี เหลื อง (Burckhardt et al, 2014;Butler & Trumble, 2012) ไม่ เจริ ญเติ บโต และใบบิ ดเบี ้ ยว เล็ กผิ ดปกติ ถ้ าระบาดหนั กใบจะหงิ กงอ แห้ งและร่ วงหล่ นลงสู ่ พื ้ นดิ น ยิ ่ งไปกว่ านั ้ นยั งสามารถลุ กลามไปยั งส่ วนของยอด ทำให้ เกิ ดยอดแห้ งเช่ นเดี ยวกั น นอกจากนี ้ ยั งพบว่ ามู ลหวานซึ ่ งเพลี ้ ยขั บถ่ ายออกมาในขณะลงทำลายจนกลายเป็ นแหล่ งอาหาร ให้ กั บเชื ้ อราดำให้ ขึ ้ นปกคลุ มใบทุ เรี ยนและส่ งผลทำให้ การสั งเคราะห์ แสงลดลงได้ (Fabrice et al, 2020) ด้ วยเหตุ นี ้ เกษตรกรผู ้ ปลู กทุ เรี ยนจึ งต้ องหาวิ ธี การป้ องกั นกำจั ดที (Hodkinson & Brid, 2006) ดั งนั ้ นการฉี ดพ่ นสารเคมี ฆ่ าแมลงจึ งได้ ผลการควบคุ มในระดั บต่ ำ หรื อไม่ ได้ ผลเท่ าที ่ ควร ด้ วยข้ อจำกั ดนี ้ คณะผู ้ วิ จั ยจึ งได้ หาแนวทางและวิ ธี การใช้ เชื ้ อรากิ นแมลง (Entomopathogenic fungi) เช่ น การใช้ เชื ้ อรา Beauveria bassiana Metarhizium anisopliae และ Paecilomyces lilacinus (Zapata et al, 2020;Ullah et al, 2018;Mascarin & Jaronski, 2016) ซึ ่ งปั จจุ บั นการใช้ เชื ้ อรากิ นแมลงได้ รั บความนิ ยมอย่ างมากเพราะมี คุ ณสมบั ติ ในการเข้ าทำลายแมลงได้ หลากหลายชนิ ด โดยเชื ้ อรากิ นแมลงสามารถติ ดไปกั บตั วแมลงและเข้ าไปในเนื ้ อเยื ่ อภายในตั วของแมลง (Mascarin et al, 2019) 1a) โดยแบ่ งใส่ ในโรงเรื อนตาข่ ายสี ขาวขนาด 69 x 49 x 160 เซนติ เมตร จำนวน 3 ต้ นต่ อ 1 โรงเรื อน รวมทั ้ งหมด 5 โรงเรื อน (Figure 1b (Zapata et al, 2020;Fabrice et al, 2020;Ullah et al, 2018;Bukhari et al, 2011) หลั งจากนั ้ นเมื ่ อนำตั วอ่ อนของเพลี ้ ยไก่ แจ้ ที ่ มี เชื ้ อรา B. bassiana เจริ ญขึ ้ นปกคลุ มลำตั วมาส่ องภายใต้ กล้ องจุ ลทรรศน์ พบว่ าเชื ้ อราดั งกล่ าวสามารถเจริ ญเข้ าไปภายในลำตั วของเพลี ้ ยไก่ แจ้ โดยการงอกส่ วนขยายพั นธุ ์ ที ่ เป็ นเส้ นใย แทงผ่ านเข้ าไปในลำตั วของแมลง หลั งจากนั ้ นก็ จะสร้ างสปอร์ ภายในตั วของแมลงและแพร่ กระจายตั วออกมา ภายนอกลำตั วแมลงเพื ่ อรอการแพร่ ระบาดไปยั งแมลงตั วใหม่ ต่ อไป (Figure 7)…”