LCP hastalığının tedavisinde varus osteotomisinin yeri ve etkinliği; güncel değerlendirme

Abstract

sınırlılıkları tanımlanmış bir yöntem haline gelmiştir. 1980 yılında Axer ve arkadaşları, femoral osteotominin sonuçlarını incelemiştir. [2] Esas olarak, femur başının dışa taşan kısmının asetabulum tarafından daha fazla zarar görmesinin engellenmeye çalışılması vurgulanmış ve kimlerin en çok yarar görebileceğine dair çıkarımlar yapılmıştır. Sonuçlar genel olarak yüzde 83 oranında tatmin edici iken, hastaların yüzde 17'sinde teknik başarısız olmuştur. 2004 yılında yayımlanan, uzun dönem sonuçları yansıtan çok merkezli ileriye dönük bir çalışmada [3] femoral varus osteotomisi veya Salter iliak (innominate) osteotomisi yapılan spesifik bir hasta grubunda, sonuçların daha iyi olduğu belirtilmiş-tir. Wiig ve arkadaşları [4] tarafından Norveç'te yürü-tülen çok merkezli bir çalışmada, altı yaşından büyük %50'den fazla femur başı nekrozu olan hastada, fizik tedavi, abduksiyon ortezi ve proksimal femoral varus osteotomisi karşılaştırılmıştır. Varılan sonuç, femoral osteotominin anlamlı olarak daha iyi sonuç verdiğidir. Altı yaşının altında yapılan tedaviler arasında bir fark bulunamamıştır. Dolayısıyla, bu yazarlar abduksiyon L egg-Calvé-Perthes hastalığı ya da sık kullanan şekliyle Perthes hastalığı, 100 yılı aşkın bir süre-dir gizemini koruyan, çocukluk çağının sık görü-len kalça rahatsızlıklarından birisidir. Etiyolojisi üze-rine yapılan çalışmalar süregelmekte olup tedavisi ile ilgili üzerinde fikir birliğine varılamamış birçok husus vardır. Femur başını ilgilendiren bu hastalıkta, femur başında meydana gelen değişiklikler neticesinde femoroasetabular eklem uyumunun bozulmaması için önerilen tedavi yöntemleri vardır. Bunların hepsinin de temel aldığı nokta, kapsama (containment) felsefesidir. Eklem hareket genişliğinin korunması ve femur başının asetabulum tarafından kapsanması sayesinde, yeniden şekillenme süreci ile femur başının yuvarlaklığının ya da en azından asetabulum ile uyumunun korunması amaçlanır. Varus osteotomisi, yüz yıldan fazla bir süredir gizemi çözü-lemeyen Perthes hastalığının tedavisinde kapsama felsefesini yerine getiren ve sıklıkla kullanılan cerrahi yöntemlerden birisidir. Lateral pillar sınıflamasına göre, B grubu ve B/C grubu en fazla yarar gören grubu oluşturur. Varus osteotomisi sonrası uzun süren veya kalıcı aksama ve kısalık görü-lebilmesi dezavantajıdır. Bu derlemede, bu konuda yazılmış belli başlı makaleler ve sonuçları bir araya getirilmiş ve okuyucuya Perthes hastalığında yapılacak varus osteotomisi açısından bir perspektif kazandırılması amaçlanmıştır. İlk olarak Axer