Dişsel faktörlerin derin Spee Eğrisi (SE) üzerindeki etkisini incelemek ve farklı sagittal ve vertikal iskeletsel maloklüzyon gruplarında SE karakteristiğini karşılaştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmaya SE 3 mm'den derin olan toplam 184 Koreli hasta dahil edildi. Hastalar sagittal ve vertikal iskeletsel paternlerine göre ayrı ayrı sınıflandırıldı. Alçı modeller ve lateral sefalometrik filmler üzerinde Spee Eğrisi derinliği (SED), overjet, overbite, keserler arası açı, alt keser, alt kanin ve alt molarların mandibular düzlem ve mandibular oklüzal düzlem ile yaptıkları açı, alt keser ve kaninlerin mandibular düzlemden uzaklıkları, kaninler arası genişlik, premolarlar arası genişlik, molarlar arası genişlik ve ark uzunluğu parametreleri ölçüldü. Gruplar arasında değişkenlerin karşılaştırılması Tukey post-hoc testi ile birlikte varyans analizi ile yapıldı (α=0.05). BULGULAR: Derin SE, Sınıf 2'de keserlerin labioversiyonu, kanin ve molarların mezial angulasyonu ile; Sınıf 3'te ise kaninler arası genişliğin artması ve molarlar arası genişliğin artması, keserlerin linguoversiyonu, kanin ve molarların distal angulasyonu ile oluşmuştu. Her grup sagittal iskeletsel paterni doğrultusunda dişsel kompanzasyon gösterdi. Hipodiverjan grubunda derin SE; overbite fazlalığı, keserlerin labioversiyonu, kanin ve molarların mezial angulasyonu ile karakterizeydi. Optimum büyüme modeli ve hiperdiverjan gruplarının her ikisi de keser ve kaninlerde ekstrüzyon göstermekle birlikte hiperdiverjan grubu bunlara ilaveten keserlerde linguoversiyon göstermekteydi. SONUÇ: Farklı sagittal ve vertikal iskeletsel maloklüzyon gruplarında transvers ark genişliği, keserlerin inklinasyonu, kanin ve molarların angulasyonu, keser ve kaninlerin ekstrüzyon miktarları gibi dişsel faktörler SE karakteristiğine etki edebilir.