Πραγματοποιήθηκε πείραμα σε δοχεία υπό συνθήκες θερμοκηπίου, κατά τη διάρκεια δύο καλλιεργητικών περιόδων, με πειραματική διάταξη Τυχαιοποιημένων Ομάδων, σε δώδεκα επεμβάσεις και τέσσερες επαναλήψεις. Οι επεμβάσεις, αποτελούνταν από μείγματα βαρέων μετάλλων (Zn, Mn, Cd, Co, Cu, Cr, Ni και Pb), όπου το κάθε μέταλλο συμμετείχε στην επέμβαση στο έδαφος με ποσότητα ισόποση προς αυτή του μελετώμενου μετάλλου και διαμορφώθηκαν σε επίπεδα ως εξής: (α) καλλιεργητική περίοδος (2014-15): 0, 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100, 110 mg/kg και (β) καλλιεργητική περίοδος (2015-16): 0, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22 mg/kg. Ως πειραματικό φυτό χρησιμοποιήθηκε το Beta vulgaris L.Σκοπός του πειράματος ήταν η βαθμολόγηση των δεικτών ρύπανσης: (α) Δείκτης Ρυπαντικής Φόρτισης (PLI), (β) Δείκτης Στοιχειακής Ρύπανσης (EPI), (γ) Φορτίο βαρέων Μετάλλων (HML) και (δ) Ολικός Παράγων Συγκέντρωσης (TCF) με τελικό στόχο, τον ποσοτικό καθορισμό του επίπεδου ρύπανσης του εδάφους.Η βαθμολόγηση των δεικτών είναι απαραίτητη για τον ποσοτικό καθορισμό των βαθμών ρύπανσής του εδάφους, δεδομένου ότι οι ανωτέρω δείκτες παρέχουν πληροφορίες μόνο για την έλλειψη ή παρουσία της ρύπανσης και όχι για τα επίπεδα ρύπανσης του εδάφους. Η βαθμολόγηση πραγματοποιήθηκε με βάση το ποσοστό απωλειών της ξηράς ουσίας και γενικότερα των αποδόσεων που λαμβάνουν χώρα ως συνέπεια των μεταβολών του επιπέδου ρύπανσης του εδάφους. Για τη βαθμολόγηση, εφαρμόστηκε μία πρωτότυπη διαδικασία σύμφωνα με τα εξής βήματα:1 Καθορισμός των τιμών των δεικτών ρύπανσης με βάση τα δεδομένα ανάλυσης του εδάφους, των μελετηθεισών επεμβάσεων και τον προσδιορισμό της περιεκτικότητάς τους σε βαρέα μέταλλα.2 Ανάλυση παλινδρόμησης των τιμών των δεικτών που προέκυψαν από το 1ο βήμα, με τις αποδόσεις της ξηράς ουσίας του φυτού.3 Επίλυση των στατιστικά σημαντικών εξισώσεων συμμεταβολής που προέκυψαν κατά το 2ο βήμα για τους μελετώμενους δείκτες, με σταδιακά μεταβαλλόμενες τιμές των δεικτών ρύπανσης και εύρεση των αντιστοίχων μειούμενων τιμών ξηράς ουσίας.4 Υπολογισμός της εκατοστιαίας διαφοράς της ξηράς ουσίας, σε σχέση με την άριστη απόδοσή της που προσδιορίστηκε με βάσει την άριστη τιμή του κάθε δείκτη ρύπανσης.5 Ανάλυση παλινδρόμησης μεταξύ των τιμών του δείκτη και της εκατοστιαίας διαφοράς που προσδιορίστηκε κατά το προηγούμενο βήμα.6 Καθορισμός του επιπέδου ρύπανσης του εδάφους (άριστο, χαμηλό, μέσο, υψηλό) βάσει του αποδεκτού ποσοστού απώλειας της ξηράς ουσίας.