Limfocytarne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych w przebiegu dokanałowego leczenia liposomalną cytarabiną u chorego na ostrą białaczkę limfoblastyczną

Abstract

Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w momencie rozpoznania ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) dotyczy około 5% chorych i jest czynnikiem złego rokowania. Wprowadzenie profilaktyki zmniejszyło częstość zajęcia OUN w nawrocie choroby z 30% do około 10%. Liposomalna cytarabina (Ara-C) jest postacią leku do podawania dokanałowego o przedłużonym uwalnianiu; jej okres półtrwania w płynie mózgowo-rdzeniowym wynosi około 2 tygodni. Stosuje się ją w profilaktyce i w leczeniu zajęcia OUN. W badaniach klinicznych wykazano jej przewagę nad klasyczną formą zarówno pod względem odsetków odpowiedzi, jak i jakości życia chorych. Jednak w porównaniu z klasyczną terapią trójlekową (metotreksat, klasyczna Ara-C, deksametazon) stosowanie liposomalnej Ara-C wiąże się z wyższym ryzykiem neurotoksyczności. W artykule zaprezentowano opis przypadku 47-letniego chorego na ALL pre-T, u którego po 3 podaniach liposomalnej Ara-C rozwinęło się bezobjawowe limfocytarne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z cytozą sięgającą 1600 komórek/µl. Ponadto dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego neurotoksyczności liposomalnej Ara-C.