Introduction: Macrophage activation syndrome (MAS) is a rare complication of autoimmune diseases. The background of the diseases is immune system dysfunction. The disease is characterized by varying symptomatology and the different dynamics of accumulation of symptoms. Case report: A female patient diagnosed with adult-onset Still's disease was admitted to the hospital because of fever, weakness, skin rash and dyspepsia which had lasted for several days. Diagnostic tests revealed the presence of anti-nuclear antibodies, pancytopenia, hypertriglyceridemia, hyperferritinemia, hypofibrinogenemia, elevated activity of liver enzymes, and increased levels of C-reactive protein. The initial treatment with empirical antibiotic therapy and intravenous pulses of methylprednisolone was unsuccessful and provided no improvement. On the basis of bone marrow cytological examination, the diagnosis of MAS was established. The patient was treated with dexamethasone and cyclosporine A with improvement. The patient was followed up in the rheumatology out-patient department for 20 months without the relapse of MAS. Conclusion: Macrophage activation syndrome is a rare, dangerous complication of autoimmune diseases, requiring rapid diagnosis and aggressive treatment. Keywords: secondary haemophagocytic syndrome; haemophagocytic lymphohistiocytosis; adult-onset Still's diseases; dexamethasone; cyclosporine.
ABSTRAKT
Wstęp:Zespół aktywacji makrofagów (MAS) jest rzadkim powikłaniem chorób autoimmunologicznych. U jego podstawy leżą zaburzenia funkcjonowania układu immunologicznego. Symptomatologia może być różna, z różną dynamiką narastania objawów. Opis przypadku: Kobieta z ustalonym rozpoznaniem choroby Stilla u dorosłych została przyjęta do kliniki z powodu gorączki trwającej od 7 dni, osłabienia, wysypki obejmującej skórę całego ciała oraz objawów dyspeptycznych. W trakcie diagnostyki stwierdzono pancytopenię, hipertrójglicerydemię, hiperferrytynemię, hipofibrynogenemię, podwyższoną aktywność wszystkich enzymów wątrobowych, podwyższone stężenie białka C-reaktywnego, a także obecność przeciwciał przeciwjądrowych.W leczeniu początkowo zastosowano empiryczną antybiotykoterapię oraz pulsy metyloprednizolonu, co jednak nie przyniosło poprawy. Po otrzymaniu wyniku badania cytologicznego szpiku, w którym opisano pobudzoną fagocytozę mogącą odpowiadać zespołowi MAS, do leczenia włączono deksametazon oraz cyklosporynę A i wówczas stwierdzono poprawę. Chora zostawała pod stałą opieką przyklinicznej poradni reumatologicznej i od 20 miesięcy nie nastąpił nawrót MAS. Wnioski: Zespół aktywacji makrofagów jest rzadkim, groźnym powikłaniem chorób autoimmunologicznych wymagającym szybkiego rozpoznania i agresywnego leczenia.