Management of vulvovaginal atrophy-related sexual dysfunction in postmenopausal women

Milan

Int J Diabetes Dev Ctries

et al. 2013

The aim of this study was to investigate the anthropometric, metabolic, cardiovascular and symptomatic profile in gynoid and android postmenopausal women. Forty five postmenopausal women aged 50 to 60 years were divided into two groups according to fat distribution [waist-to-hip ratio (WHR)]: gynoid group (WHR between 0.68 and 0.8; N=13) and android group (WHR>0.8; N= 32). Body composition, skinfold thickness, serum/plasma estradiol, creatinine, urea, lipid profile, glucose and insulin, maximal exercise testing and menopause rating scale (MRS) were evaluated. The android group when compared to the gynoid group showed (P<0.05): (i) higher values of body mass, BMI, waist circumference, body fat, lean mass and skinfold thickness; (ii) higher values of estradiol, triglycerides, very low-density lipoprotein (VLDL) and insulin levels with lower insulin sensitivity (%S) and greater insulin resistance (%IR) index; (iii) higher blood pressure (BP) during rest and lower maximal heart rate (HRmax) during maximal exercise testing and; (iv) higher scores of the somatic and urogenital-sexual symptoms. This study suggests that android postmenopausal women develop features that can lead to metabolic syndrome (MetS) and future cardiovascular disease (CVD), and these women may present higher scores of somatic and urogenital-sexual symptoms.

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Impact of fat distribution on metabolic, cardiovascular and symptomatic aspects in postmenopausal women

Milan

Int J Diabetes Dev Ctries

et al. 2013

“…Jakkolwiek brakuje dużych, wiarygodnych badań oceniających wpływ hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) na przebieg SM, istnieją pojedyncze doniesienia wskazujące na poprawę stanu chorych stosujących HTZ [42]. Pozytywny wpływ HTZ na funkcje seksualne u kobiet w wieku menopauzalnym jest natomiast dobrze udokumentowany [43][44][45].…”

Section: Aspekty Związane Z Ciążą Menopauzą I Terapią Hormonalnąunclassified

“…współistniejące nowotwory hormonozależne mogą ograniczać stosowanie preparatów estrogenowych). Metylotestosteron podawany razem z estrogenami wpływa korzystnie na libido i nawilżenie pochwy, jednak korzyści z leczenia mogą być umniejszane przez występowanie skutków ubocznych związanych z działaniem testosteronu u kobiet -powiększenia łech-taczki, wzrostu masy ciała i pojawiania się owłosienia, szczególnie na twarzy [44]. Ponadto żaden z preparatów testosteronu dostępnych w Polsce nie został zarejestrowany do leczenia kobiet.…”

Section: Metody Biologiczneunclassified

Therapy of female sexual dysfunction in multiple sclerosis

Lew–Starowicz¹,

Rola²

2013

166 StreszczenieStwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex -SM) jest jedną z najbardziej powszechnych chorób neurologicznych. Dotyka dwukrotnie częściej kobiety niż mężczyzn i przyczynia się do występowania dysfunkcji seksualnych o złożonej etiologii, które wywierają negatywny wpływ na jakość życia chorych oraz ich relacje w związkach partnerskich. Problemy seksualne u kobiet z SM pozostają niestety często nierozpoznane i nieleczone. Autorzy przedstawiają aktualny stan wiedzy i proponują algorytm terapeutyczny dostosowany do leczenia dysfunkcji seksualnych u kobiet z SM.Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, dysfunkcje seksualne kobiet, terapia. SummaryMultiple sclerosis (MS) is one of the most prevalent neurological diseases. It is twice as frequent in women as in men. It contributes to sexual dysfunctions that have complex etiology and negative impact on patients' quality of life as well as their relationships. Unfortunately, sexual concerns in MS women often remain unrecognized and untreated. The authors present the current state of knowledge and propose a therapeutical algorithm for the treatment of MS female sexual dysfunction.

“…Pośredniczą one w wielu procesach fizjologicznych i biochemicznych. Powodem wystąpienia opisywanych wcześniej dolegliwości jest spadek stymulacji estrogenami wynikający z ponad 90-procentowego zmniejszenia stężenia estradiolu oraz ok. 70-procentowego zmniejszenia stężenia estronu w osoczu (główny estrogen po menopauzie) w porównaniu ze stężeniem u kobiet w wieku rozrodczym [9]. W następstwie zmian hormonalnych dochodzi do zmian anatomicznych i histologicznych w tkankach docelowych.…”

Section: Dehydroepiandrosteron W Miejscowej Terapii Kobiet Z Objawamiunclassified

“…Tezie tej przeczą jednak wyniki długotrwałych obserwacji kobiet (6-24 miesięcy) stosujących estrogeny dopochwowo, w których nie stwierdzono proliferacji endometrium. Północnoamerykańskie Towarzystwo Menopauzy nie zaleca stosowania dodatkowo progestagenów u kobiet z zachowaną macicą, bez czynników ryzyka, które przyjmują estrogeny per vaginam [9].…”

Section: Dehydroepiandrosteron W Miejscowej Terapii Kobiet Z Objawamiunclassified

New perspectives of the treatment of urogenital atrophy in women: intravaginal DHEA therapy

Gałczyński¹,

Poleszak²,

Kasperek³

et al. 2013

111 StreszczenieWedług jednej z nowszych teorii objawy menopauzalne nie wynikają jedynie ze spowodowanego wygaś-nięciem funkcji jajników niedoboru estrogenów, ale są także związane ze stopniowym, postępującym przez kilka lat zmniejszeniem stężenia dehydroepiandrosteronu (DHEA) wydzielanego przez nadnercza. Ponad 50% kobiet po menopauzie zgłasza objawy związane z atrofią nabłonka pochwy: podrażnienie, nawracające infekcje, uczucie suchości, ból podczas współżycia. Ogólnoustrojowa terapia hormonalna z użyciem samych estrogenów lub w połączeniu z progestagenami skutecznie przeciwdziała tym objawom, jednak wiąże się z możliwością wystąpienia działań niepożądanych. Poza tym u kobiet, u których jedynymi uciążliwymi objawami są te zwią-zane z atrofią pochwy, warto pomyśleć o terapii miejscowej. Do obiecujących wyników badań należą te nad dopochwowym zastosowaniem DHEA, w których założono, że terapia fizjologicznymi dawkami DHEA przyczyni się do zwiększenia stężenia androgenów i estrogenów syntetyzowanych miejscowo w tkance poprzez mechanizmy intrakrynne przy niewielkim działaniu ogólnoustrojowym. W grupie kobiet leczonych DHEA podawanym dopochwowo wykazano zmniejszenie objawów atrofii pochwy, regresję zmian dysplastycznych na szyjce macicy oraz zwiększenie libido.Słowa kluczowe: dehydroepiandrosteron, atrofia urogenitalna, menopauza. SummaryAccording to novel theory menopausal symptoms are not only connected with estrogen deficiency due to diminished ovarian estrogen secretion, but are also associated with the gradual, progressive decline in the level of dehydroepiandrosterone (DHEA) secreted by the adrenal glands. Over 50% of postmenopausal women report symptoms associated with urogenital atrophy, ie: irritation, recurrent infections, dryness, dyspareunia. Systemic hormonal therapy with estrogens or in combination with progestins is an effective treatment of these symptoms, however, it is associated with some adverse effects. In addition, it is worthwhile to think about local therapy in case of women who have only symptoms associated with urogenital atrophy. Promising are results of the studies of DHEA intravaginal therapy, in which it was assumed that physiological doses of DHEA contribute to an increase in androgens and estrogens synthesized locally in tissues by intracrine mechanisms with low systemic effects. Previous studies have shown that intravaginal DHEA application reduce the symptoms of vaginal atrophy, regress low-grade cervical dysplasia and increase libido.