Bu çalışmanın amacı, direkt (ağız-içi tarayıcı) ve indirekt (ağız-dışı tarayıcı) dijital teknikle üretilen kron ve inley restorasyonlarının kenar ve iç yüzey uyumunu değerlendirmek ve geleneksel teknikle bilgisayar destekli tasarım ve bilgisayar destekli üretim (CAD/CAM) kullanılarak üretilen restorasyonları karşılaştırmaktır. Materyal ve metod: Kron ve inley restorasyonların üretimi için mandibular sağ ve sol birinci büyük azı fantom dişler kullanılmıştır. Çalışmada 6 grup kron (n=10), 3 grup inley (n=10) olmak üzere toplamda 9 grup ve 90 adet örnek bulunmaktadır. Her iki restorasyon tipinin üretiminde direkt dijital, indirekt dijital ve geleneksel yöntem kullanılmıştır. Örneklerin kenar ve iç yüzey uyumunun değerlendirilmesinde replika tekniği kullanılmış olup, ölçümler 50x büyütmeli stereomikroskop altında gerçekleştirilmiştir. İstatistiksel değerlendirme tek yönlü varyans analizi ve tekrarlı ölçümler varyans analizi yöntemleri ile yapılmış olup, gruplar arası karşılaştırmalarda ise Tukey HSD ve Tamhane's T2 testleri kullanılmıştır(p<0,05). Bulgular: Elde edilen sonuçlara göre, kenar ve iç yüzey uyum değerlerinin ölçü ve üretim tekniğinden etkilendiği görülmüştür. Direkt dijital teknik, indirekt dijital teknik ve geleneksel yönteme göre her iki restorasyon grubunda en iyi sonuçları vermiştir. Tüm gruplarda elde edilen iç yüzey aralık değerlerinin, kenar aralık değerlerinden daha yüksek olduğu saptanmıştır (p<,001). Sonuç: Çalışmanın kısıtlılıkları dahilinde, direkt dijital yolla elde edilen kron ve inley restorasyonlarına ait kenar ve iç yüzey uyumları, indirekt dijital ve geleneksel yöntemle üretilen restorasyonlara göre istatistiksel olarak daha iyidir.