Celem pracy było zbadanie dawek poza obszarem terapeutycznym na wybranych głębokościach i odległościach od osi wiązki (CAX). Na potrzeby badania zaprojektowano i skonstruowano fantom wodny o wymiarach 45cm x 35cm x 90cm, w którym umieszczone zostały detektory termoluminescencyjne (TLD 100). Detektory umieszczone zostały na czterech głębokościach : 2cm, 5cm, 8cm, i 15 cm oraz czterech odległościach (dla każdej głębkości) od osi wiązki: 10, 20, 30 i 40 cm. W osi wiązki zadano dawkę 76 Gy, co odpowiadało 7503 jednostkom monitorowym (MU). Dawka w odległości 10 cm od osi wiązki i 2 cm głębokości była bliska dawce na głębokości 15 cm i wynosiła średnio 2,3 Gy. Pomiary dawek pokazały silną zależność dawki w zależności od odległości od osi wiązki. Dla dystansu 40 cm od CAX na głębokości 2 cm, zmierzono dawkę równą 0,27 Gy (SD= 0,025), na 15cm od CAX 0,116 (SD=0,066). W odległości 30 cm od osi wiązki zależność dawki wraz z głębokością była znacząca na głębokości 2 cm – 0.524 Gy (SD=0,251) oraz na głębokości 15 cm – 0.242 Gy (SD=0,564). 20 cm od osi wiązki na 2 cm głębokości wynosiła 0,925 Gy (SD=0,483) i głębokości 15 cm 0,517 (SD=0,160)