Meslek Lisesi Öğrencilerinin Öz-Yeterliklerinin Yordayıcısı Olarak İnsani Değerler

Abstract

Bu araştırmanın amacı meslek lisesi öğrencilerinin insani değerlerinin öz-yeterliklerini yordama gücünü belirlemektedir. Araştırmanın örneklemini meslek lisesinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Bu çalışmada, değişkenler arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmak için nicel araştırma modellerinden biri olan korelasyonel desen kullanılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkenleri meslek lisesi öğrencilerinin insani değer düzeyleri, bağımlı değişken ise meslek lisesi öğrencilerinin öz yeterlikleridir. Araştırma örneklemine dâhil edilen öğrenci sayısı 626’dır. Öğrencilerden toplanan veriler normal dağılım gösterdiği için çalışma parametrik testler ile sınanmıştır. Veri setinin analizinde meslek lisesi öğrencilerinin öz-yeterlik ve insani değerleri arasındaki ilişki Pearson Moment Çarpım Korelasyon Katsayısı ile test edilmiştir. Araştırmada bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkeni yordayıcılığı çoklu regresyon ile test edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre meslek lisesi öğrencilerinin öz-yeterlikleri ile insani değerleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Diğer bir araştırma bulgusunda ise meslek lisesi öğrencilerinin insani değerlerinin öz-yeterliklerini yordadığı görülmektedir.

The Role of Values Education in Primary School Turkish Teaching Programs

“…Okulların temel amacı, toplumun değerler sistemini yeni nesillere aktararak bireyleri olumlu bir karakter yapısıyla yetiştirmektir (Dilmaç, 2007). Toplumsal bütünlük ve devamlılığın sağlanabilmesi için istenilen değerlerin çocukluk döneminde öğretilmesi ve yeni nesillere aktarılması büyük önem taşır.…”

Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının 21. Yüzyıl Öğrenen Becerileri ile Öğrenme Biçimleri, Öğrenme Stilleri ve Çoklu Zekâ Alanları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

“…Felder'e göre (1996), bireylerin öğrenirken farklı tercihlerde bulunması öğrenme stillerini oluşturmaktadır. Öğrenme stili, özellikle David Kolb'un Yaşantısal Öğrenme Kuramı'nın bir uzantısı olarak öğrenmenin bireylerin kendi yaşantılarından meydana geldiği düşüncesiyle kullanılmaktadır (Yılmaz & Altun, 2015). Bu terim bireyin çevresini algılama biçimini, etkileşim kurma yolları ve tepki çeşitliliği olarak öğrenmeye yönelik tercihini ifade etmektedir (Başbay, Bıyıklı & Demir, 2018).…”