Metabolic fate of platelet-activating factor (PAF, 1-O-alkyl-2-acetyl-sn-glycero-3-phosphocholine) and lyso-PAF (1-O-alkyl-2-lyso-sn-glycero-3-phosphocholine) in FRTL5 cells

Abstract

The metabolism of platelet-activating factor (PAF, 1-O-alkyl-2-acetyl-sn -glycero-3-phosphocholine) and lyso-PAF (1-O-alkyl-2-lysosn -glycero-3-phosphocholine) was investigated in FRTL5 cells, a normal rat thyroid cell line. FRTL5 cells incorporated [ 3 H]PAF and deacetylated this compound to the corresponding [ 3 H]lyso-PAF which was not accumulated or secreted but converted mainly to alkylacyl-phosphocholine indicating that this acylation process was particularly active in these cells. Among metabolic products of both [ 3 H]PAF and [ 3 H]lyso-PAF were alkylglycerol as well as its mono-and diacyl derivatives. [ 3 H]alkylglycerol could be the intermediate compound for the production of [ 3 H]alkyl-and [ 3 H]alkenyl-phosphoethanolamine (plasmalo-gen) which were also metabolic products. FRTL5 cells were able to convert lyso-PAF to PAF especially when they were stimulated by ionophore A23187 in the presence of [ 3 H]lyso-PAF and phenylmethylsulfonyl fluoride. The amount of PAF increased for the first 30 min and declined thereafter. PAF resting levels were found low in the same cells. Furthermore, PAF-acetylhydrolase activity was determined in cell homogenates.The presence of metabolic products such as alkyl-phosphatidylcholine, alkyl-and alkenyl-phosphatidylethanolamine and alkyl-glycerol, as well as, its mono-and diacyl derivatives, indicates that FRTL5 cells and probably other thyroid cells, are very active in metabolizing PAF and lyso-PAF and suggests the co-operation of the corresponding metabolic pathways in these cells.-Botitsi, E., M. Mavri-Vavayanni, and A. Siafaka-Kapadai. Metabolic fate of platelet activating factor (PAF, 1-O-aklyl-2-acetylsn -glycero-3-phosphocholine) and lyso-PAF (1-O-alkyl-2-lysosnglycero-3-phosphocholine) in FRTL5 cells.

Μελέτη Της Σχέσης Του Παράγοντα Ενεργοποίησης Των Αιμοπεταλίων Με Το Θυρεοειδή.

“…Μελετήθηκε η ύπαρξη της ενζυμικής δραστικότητας που υδρολύει τον PAF, η PAF-AH στον θυρεοειδικό ιστό ανθρώπου και τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής παρατίθενται στο επόμενο κεφάλαιο. [400,402] Κατά τη διερεύνηση των επιπέδων PAF σε θυρεοειδικό ιστό ανθρώπου, όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο, είχαμε ενδείξεις ότι ότι αυτά είναι σχετικά χαμηλά στον ιστό, γεγονός που υποδείκνυε την παρουσία ενζυμικής δραστικότητας PAF-AH. Κατά την μελέτη της PAF-AH δραστικότητας στον θυρεοειδικό ιστό, έγιναν τα ακόλουθα : (α) μελέτη της δραστικότητας PAF-AH σε συνάρτηση με τη συγκέντρωση πρωτεΐνης στο ενζυμικό παρασκεύασμα ολικού ομογενοποιήματος του ιστού (β) μελέτη της δραστικότητας PAF-AH σε συνάρτηση με το χρόνο ενζυμικής αντίδρασης (γ) μελέτη της δραστικότητας PAF-AH σε συνάρτηση με τη συγκέντρωσης του υποστρώματος PAF στο μίγμα της ενζυμικής αντίδρασης (δ) μελέτη της επίδρασης χαρακτηριστικών "παραγόντων" (αναστολέων ειδικών και μη ) στην δραστικότητα της PAF-AH.…”

“…Διερεύνηση της ύπαρξης PAF στα FRTL5 κύτταρα. [401,402] Αρχικός στόχος στη μελέτη του ρόλου του PAF στα FRTL5 κύτταρα όπως ήδη αναφέρθηκε, τέθηκε η διερεύνηση της ύπαρξης του και ο προσδιορισμός των επιπέδων αυτού στα κύτταρα. Σε προκαταρκτικά πειράματα όπου χρησιμοποιήθηκαν λιπιδικά εκχυλίσματα από πληθυσμούς κυττάρων της κλίμακας 10-20x10 7 κύτταρα, δεν καταφέραμε να προσδιορίσουμε τα επίπεδα PAF καθώς τα απομονωθέντα ποσά κυμαίνονταν κάτω του ορίου της βιολογικής δοκιμασίας (τα ποσά PAF που απομονώθηκαν δεν ήταν αρκετά για να προκαλέσουν συσσώρευση των αιμοπεταλίων αλλά ικανά για αλλαγή σχήματος και αναστολή της συσσώρευσης από πρότυπο PAF, προφανώς λόγω απευεισθητοποίησης των αιμοπεταλίων).…”

“…Με βάση αυτό το σκεπτικό στραφήκαμε στη μελέτη του μεταβολισμού του PAF στα FRTL5 κύτταρα καθώς και στη μελέτη (με in vitro δοκιμασίες) του αποικοδομητικού ενζύμου του PAF, της ακετυλοϋδρολάσης του PAF (PAF-AH). [401,402]. Σκοπός αυτής της σειράς πειραμάτων ήταν η διερεύνηση της ικανότητας των FRTL5 κυττάρων να μεταβολίζουν τον PAF.…”

“…[401,402] Η διερεύνηση, και η κατά το δυνατόν ταυτοποίηση, των μοριακών ειδών των Από τη μελέτη (TLC, σύστημα II, σχήμα 71) του κλάσματος των "NL" προκύπτει ένα ποσοστό 25% στην περιοχή του άλκυλο-ή και αλκένυλο-γλυκερόλης το οποίο μετά την υδρόλυση αυξάνει σε 70% ενώ ποσοστό 50% της ραδιενέργειας του μη υδρολυμένου κλάσματος της περιοχής της TLC των FAME+TG μειώνεται σε 20% μετά την υδρόλυση. Στο δείγμα της μίας ώρας επώασης των κυττάρων, ποσοστό 20% της ραδιενέργειας των "NL" εντοπίζεται στην περιοχή του γλυκεριναιθέρα GE ενώ ποσοστό42.5% βρίσκεται στην περιοχή των FAME+TG.…”