Uvod
Srčani zastoj u vanbolničkim uslovima je glavni uzrok neočekivane smrti u razvijenim zemljama, sa stopom preživljavanja od 5 % do 35%.1 Iako je za preživljavanje ovih bolesnika od najvećeg značaja pravovremeno preduzeta kardiopulmonalna resuscitacija, terapijske procedure primenjene nakon uspostavljana srčanog rada i spontane cirkulacije, kao što je terapijska hipotermija, mogu značajno da smanje mortalitet i poboljšaju funkcionalni neurološki ishod.2 Sigurnost i efikasnost terapijske hipotermije ispitane su u brojnim kliničkim studijama koje su pokazale veoma dobre rezultate, zbog čega se ova procedura sve više uvodi kao nova terapijska mera u cilju smanjenja posledica hipoksične povrede mozga nakon srčanog zastoja.3 Najče-šći uzrok srčanog zastoja u vanbolničkim uslovima je koronarna bolest, a najvažniji prediktori preživljavanja ovih bolesnika su oštećenje mozga i kardiovaskularni status.
Prikaz slučajaBolesnik star 52 godine primljen je u Koronarnu jedinicu (KJ) KCS u postreanimacionoj komi nakon srčanog zastoja u vanbolničkim uslovima, a u okviru akutnog infarkta miokarda (AIM) inferoposterolateralne lokalizacije. Tokom prethodne noći iz sna ga je probudio jak bol u grudima, zbog čega se obratio službi Hitne pomoći koja je postavila dijagnozu, ordinirala dvojnu antitrombocitnu terapiju i transportovala bolesnika u salu za kateterizaciju srca KCS. Tokom transporta kod bolesnika dolazi do srča-nog zastoja, monitorski se registruje asistolija, te su započete mere kardiopulmonalne resuscitacije koje su nastavljene u ambulanti reanimacije Urgentnog centra. Registrovana je ventrikularna fibrilacija, bolesnik je defibrilisan i nakon 15 minuta od srčanog zastoja uspostavljena je srčana radnja i spontana cirkulacija. U stanju postreanimacione kome bolesnik je primljen u KJ, intubiran, veštački ventiliran, acijanotičan i afebrilan. U objektivnom nalazu nad plućima se registruje normalan disajni šum, na srcu pravilan ritam, vrednost krvnog pritiska iznosila je 100/50 mmHg, a srčane frekvence 130/min. Fizikalni nalaz abdomena i na ekstremitetima je bio bez osobenosti. EKG pri prijemu je pokazao ST elevaciju u inferolateralnim odvodima uz ST depresiju u odvodima V1-V4. Bolesnik je odmah preveden u salu za kateterizaciju radi primarne perkutane koronarne intervencije (pPCI). Na koronaroTerapijska hipotermija i primarna perkutana koronarna intervencija kod bolesnika u postreanimacionoj komi nakon srčanog zastoja u akutnom infarktu miokarda Medicinski fakultet Univerziteta u Kragujevcu, Kragujevac, Srbija Najčešći uzrok srčanog zastoja u vanbolničkim uslovima je koronarna bolest, a najvažniji prediktori preživljavanja su oštećenje mozga i kardiovaskularni status. Prikazan je slučaj bolesnika starog 52 godine, primljenog u Koronarnu jedinicu (KJ) u postreanimacionoj komi nakon srčanog zastoja u vanbolničkim uslovima, a u okviru akutnog infarkta miokarda (AIM). Nakon uspostavljanja spontane cirkulacije bolesnik je, uz odgovarajuću medikamentnu pripremu, upućen u salu za kateterizaciju srca KCS, gde je urađena aspiracija...