Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η, για πρώτη φορά, αντιμετώπιση της έλλειψης μεθοδολογικής και υπολογιστικής διασύνδεσης της κατασκευασιμότητας και της ανάλυσης κινδύνων τεχνικών έργων. Με μια τέτοια διασύνδεση, ώστε τα προαναφερόμενα να λειτουργούν συμπληρωματικά και ως ενιαίο πλαίσιο, μπορούν να επιτευχθούν η καλύτερη συνεργασία και επικοινωνία γνώσεων και πληροφοριών ανάμεσα στα ενδιαφερόμενα μέρη της διαχειριστικής ομάδας, οι πιο οργανωμένες και καλύτερα διασυνδεδεμένες διαδικασίες μελέτης και κατασκευής, οι πιο στοχευμένες επενδύσεις κεφαλαίου και η εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογιών, η καλύτερη διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας, η πιο στοιχειοθετημένη αποτίμηση συνθηκών εργοταξίου, η μεγαλύτερη έμφαση στην εργασιακή ασφάλεια και υγεία, οι καλύτερα ενημερωμένες συμφωνίες ιδιοκτητών και εργολάβων, και οι καλύτερα διατεταγμένες διαδικασίες δημοπράτησης, αναδοχής, και διοίκησης του τεχνικού έργου. Η διασύνδεση αυτή, και έπειτα από μια διεξοδική κι εξαντλητική βιβλιογραφική μελέτη, αντιμετωπίστηκε ως ένα πρόβλημα στατιστικής ταξινόμησης, το οποίο μοντελοποιήθηκε ως εξής: (1) διατύπωση δεκατριών πρωτότυπων και συνεκτικών εφαρμοστικών έννοιων κατασκευασιμότητας, (2) εύρεση και διατύπωση των ανεξάρτητων μεταβλητών του μοντέλου (129 γενικές πηγές κινδύνων), με την κατασκευή και εργαλειοποίηση πρωτότυπου αλγορίθμου μη-εποπτευόμενης μηχανικής εκμάθησης που εκτελεί σημασιολογική επεξεργασία και ομαδοποίηση γλωσσικών δεδομένων υπό μορφή λίστας, και ο οποίος εφαρμόστηκε σε εξαντλητικό κομμάτι της σχετικής εκπονηθείσας έρευνας (που αποτέλεσε το σχετικό σύνολο δεδομένων)· ο αλγόριθμος αυτός περιλάμβανε συγκεκριμένα εργαλεία σημασιολογικής επεξεργασίας, δηλαδή την απομάκρυνση ανοηματικών λέξεων και την εύρεση λεξιλογικών ριζών μέσω της ανάλυσης επιθημάτων του Porter, καθώς και το εργαλείο γλωσσικής ομαδοποίησης k-means++, και αντιμετώπισε τα προβλήματα της εννοιολογικής σύγχυσης αναφορικά με τον ορισμό του κινδύνου, καθώς και της υπο-αξιοποίηση της πρότερης έρευνας, (3) διατύπωση των εξαρτημένων μεταβλητών του μοντέλου (κλάσεις κατασκευασιμότητας), (4) πραγματοποίηση της καθαυτής διασύνδεσης, μέσω της κατασκευής και εργαλειοποίησης πρωτότυπου αλγορίθμου που χρησιμοποιεί εποπτευόμενη μηχανική εκμάθηση για την εκτίμηση της κλάσης κατασκευασιμότητας ενός τεχνικού έργου όταν δίνονται οι τιμές των αναγνωρισμένων γενικών πηγών κινδύνων που δυνητικά το πλήττουν, και που εκπαιδεύτηκε κι επικυρώθηκε με την χρήση πραγματικών – και συλλεχθέντων μέσω αδόμητων συνεντεύξεων και χρήσης των δεκατριών νέων εφαρμοστικών εννοιών κατασκευασιμότητας – δεδομένων αναλύσεων κινδύνων και προσδιορισμένης κλάσης κατασκευασιμότητας από τεχνικά έργα· ο αλγόριθμος αυτός περιλάμβανε παραγοντοποίηση κανονικοποιημένης στοχαστικής κλίσης μη-αρνητικού μητρώου με εκλιπούσες τιμές, εκπαίδευση μηχανών υποστηρικτικών διανυσμάτων «μαλακού περιθωρίου» που επιλύονται με την βελτιστοποιημένη διαδοχική ελάχιστη βελτιστοποίηση, και ταυτόχρονη επικύρωση με την διασταυρωμένη επικύρωση n διαμερίσεων, (5) εξαγωγή εξίσωσης που εκτιμά, με μεγάλη ακρίβεια, αν ένα καινούριο τεχνικό έργο είναι κατασκευάσιμο ή μη κατασκευάσιμο, βάσει των τιμών των 129 γενικών πηγών κινδύνων που δυνητικά το πλήττουν, και (6) κατασκευή του εργαλείου λογισμικού RISCONA (RIsk Source-based CONstructability Appraisal) για την πιο εύχρηστη εφαρμογή και την καλύτερη εποπτεία των αποτελεσμάτων του μοντέλου. Η κύρια συνεισφορά αυτής της διατριβής είναι ότι μέσω αυτής παρέχεται – για πρώτη φορά – η δυνατότητα σε έναν πολιτικό μηχανικό να μπορεί να εκτελέσει μια κατανοητή και πλήρως ορισμένη ανάλυση πηγών κινδύνων, και βάσει αυτής να λάβει μια πολύ καλή γενική εκτίμηση της κατασκευασιμότητας του τεχνικού έργου που μελετά.