Pojam države od najranijih vremena podrazumijeva postojanje određenih kategorija materijalnih vrijednosti svojstvenih svakoj zemlji kao jedan od bitnijih preduslova za njen opstanak. Problematika pravnog statusa državne imovine dugoročnog je karaktera, reflektirana prije svega kroz nagomilane neriješene historijske zatim političke probleme. Način nastanka državne imovine u Bosni i Hercegovini je specifičan po tome što je značio zadiranje u privatno vlasništvo mjerama „podržavljenja“, kada su čitavi zemljišni kompleksi postajali društvena svojina. Koristeći monopol, državni aparat je čitavim setom mjera počevši od konfiskacije, sekvestracije, nacionalizacije, agrarne reforme – kolonizacije i
eksproprijacije ostavljao zemljoposjednike bez igdje ičega. Međutim vremenska distanca taj proces nije potpunno dovela do kraja obzirom da u zvaničnim zemljišnim evidencijama imamo nekretnine - zemljišta koja se i dalje vode kao privatno vlasništvo-vlasništvo vjerskih zajednica zatim fizičkih i pravnih lica. Da bi se taj proces okončao pravičnoneophodno je da se postupkom denacionalizacije i restitucije izvrši povrat gdje je to moguće odnosno pravično obeštećenje ukoliko zbog objektivnih okolnosti nije moguć drugi vid obeštećenja ranijih vlasnika.
Ključne riječi: podržavljenje, društvena svojina, državna imovina, denacionalizacija, restitucija