Amaç: Diyabetik retinopatisi olan hastalarda kardiyovasküler hastalıkların artan sıklığı bilinmektedir. MHO (Monosit/HDL oranı), kardiyovasküler ve serebrovasküler hastalıklarla ilişkisi yeni saptanmış bir belirteçtir. Bu çalışmanın amacı aşikar kardiyovasküler hastalık bulgusu olmayan diyabetik retinopatisi olan hastalarda subklinik ateroskleroz risk göstergesi karotis intima media kalınlığı (KİMK) ile MHO ilşkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Aşikar kardiyovasküler hastalığı olmayan 106 diyabetik hasta ve 35 yaş, cinsiyet ve BMI (body mass index) ile uyumlu sağlıklı kontrol alındı. Hastalar proliferatif diyabetik retinopati (PDR, n=30), nonproliferatif diyabetik retinopati (NPDR, n=35), retinopati olmayan diyabet hastaları (n=41) ve kontrol grubu (n=35) olmak üzere dört gruba ayrıldı. Antropometrik, biyokimyasal parametreler ve KİMK ölçüldü. MHO ile KİMK arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için korelasyon ve regresyon analizi yapıldı. Bulgular: MHO değerleri gruplar arasında anlamlı farklılığa sahip ve PDR grubunda anlamlı düzeyde daha yüksekti (p<0.001). Ateroskleroz göstergesi olan KİMK gruplar arasında anlamlı farklılık gösterdi (p<0.001). KİMK değeri PDR grubunda anlamlı düzeyde yüksek iken diğer gruplarda birbirine yakın değerler ölçüldü. PDR grubunda MHO ile KİMK arasında önemli düzeyde anlamlı korelasyon bulundu (r=0,96; p<0.001). Binary logistic regression analizinde MHO'nin KİMK üzerine anlamlı etkisi bulunmaktaydı [β=0,206, (%95 CI: 1,004-1,505), p=0,046]. Sonuç: Bu çalışma, yüksek MHO'nın diyabetik retinopatisi olan hastalarda subklinik kardiyovasküler riski belirlemede non-invaziv, basit ve maliyeti düşük bir marker olarak kullanılabileceğini göstermektedir. Diyabetik retinopatide MHO ve KİMK arasındaki ilişkiyi inceleyen literatürdeki ilk çalışma olan bu çalışma, aşikar kardiyovasküler hastalık bulgusu olmayan diyabetik hastalardaki kardiyak riski erken belirlemede fayda sağlayabilir.