Mucinous Melanophoroma in a Northern Red-Bellied Cooter (Pseudemys rubriventris)

Chromatoforoma’s bij reptielen

“…Neoplasieën van chromatoforen worden met een gemeenschappelijke term benoemd als chromatoforoma's en werden reeds beschreven bij vissen, reptielen en amfibieën (Schmidt-Posthaus et al, 2005;Camus et al, 2011;Martínez-Silvestre et al, 2011;Heckers et al, 2012;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016;Schartl et al, 2016;Singaravel et al, 2016). In tegenstelling tot wat oorspronkelijk verondersteld werd, blijken chromatoforoma's relatief vaak voor te komen bij in gevangenschap gehouden reptielen, in het bijzonder bij dagactieve soorten die blootgesteld worden aan artificieel ultraviolet (UV) licht (Heckers et al, 2012;Heckers en Aupperle, 2014;Bielli et al, 2015;Lewis et al, 2015;Rivera et al, 2015). Chromatoforoma's bij reptielen worden verder geclassificeerd als melanoforoma's, xantoforoma's, erytroforoma's en iridoforoma's (Bagnara et al, 1968;1979;Gregory et al, 1997;Heckers et al, 2012;Lewis et al, 2015;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016).…”

“…Melanoforoma's en iridoforoma's komen bij reptielen vaker voor dan xantoforoma's en erytroforoma's (Heckers et al, 2012;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016). Melanoforoma's worden het vaakst beschreven bij slangen en hagedissen (Garner et al, 2004;Heckers et al, 2012;Bielli et al, 2015;Rivera et al, 2015;Thompson et al, 2015;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016). Bij schildpadden worden chromatoforoma's zelden gerapporteerd en bij krokodilachtigen werden ze nog niet beschreven (Heckers et al, 2011;Bielli et al, 2015).…”

“…Melanoforoma's worden het vaakst beschreven bij slangen en hagedissen (Garner et al, 2004;Heckers et al, 2012;Bielli et al, 2015;Rivera et al, 2015;Thompson et al, 2015;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016). Bij schildpadden worden chromatoforoma's zelden gerapporteerd en bij krokodilachtigen werden ze nog niet beschreven (Heckers et al, 2011;Bielli et al, 2015). Vooral bij dagactieve soorten, zoals baardagamen (Pogona vitticeps) lijken melanoforoma's vaak voor te komen (Heckers et al, 2012;Heckers en Aupperle, 2014).…”

“…Chromatoforoma's recidiveren vaak na chirurgische excisie, vermoedelijk als gevolg van de invasieve groei in de verschillende huidlagen en omliggende weefsels die een volledige chirurgische verwijdering vaak bemoeilijkt (Garner et al, 2004;Suedmeyer et al, 2007;Heckers et al, 2012;de Brot et al, 2015). De aanwezigheid van lymfatische en/of vasculaire invasie en de aanwezigheid van metastasen worden bovendien vaak vastgesteld en vormen de meest betrouwbare indicatoren voor maligniteit van chromatoforoma's bij reptielen, gevolgd door een mitotische index van twee of meer mitosen per "high power field" (HPF), een uitgesproken cellulair pleomorfisme en een toegenomen aantal nucleoli (Heckers et al, 2012;Bielli et al, 2015;Muñoz-Gutiérrez et al, 2016).…”

“…Melanoforoma's bij reptielen worden gekenmerkt door een zeer variabele graad van pigmentatie. Over het algemeen hebben klassieke melanoforoma's een donkerder uitzicht dan iridoforoma's (Garner et al, 2004;Irizarry-Rovira et al, 2006;Heckers et al, 2012;Bielli et al, 2015). Hypo-en amelanotische melanoforoma's worden gekenmerkt door een sterk variabele pigmentatie en kunnen zich presenteren als geel of roze gekleurde massa's (Strunk et al, 2009;Thompson et al, 2015).…”