“…Ζωντανή οντότητα της επικοινωνιακής αυτής διαδικασίας των μονάδων πολιτισμού με το κοινό τους αποτελεί το μήνυμα, καθώς εσωκλείει προσδοκίες, πεποιθήσεις, αρχές και εμπειρίες ως καθοριστικές συνιστώσες της ατομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δράσης και πραγμάτωσης. Ο σκοπός του μηνύματος, ειδικότερα για τους πολιτιστικούς οργανισμούς, ξεπερνά την απλή πληροφόρηση του κοινού για τα πολιτιστικά αγαθά, τη διαφήμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών και προϊόντων και ορίζεται ως η «εμπλοκή» του κοινού στην πολιτιστική εμπειρία που προσφέρει ο πολιτιστικός οργανισμός μέσα από μια επικοινωνιακή διαδικασία συμμετοχής, σύμπλεξης και συνεργασίας (Lazzeretti, Sartori, & Innocenti, 2015). Μια διαδικασία η οποία καθιστά τους πολιτιστικούς οργανισμούς (μουσεία, κινηματογράφους, βιβλιοθήκες, φεστιβάλ κλπ) σημαντικούς φορείς εκπαίδευσης, μετατρέποντάς τους σε χώρους μίας ιδιαίτερης, εκπαιδευτικής διαδικασίας χωρίς χρονικούς και χωρικούς περιορισμούς, χωρίς τύπους και εκπαιδευτικές φόρμες, δηλαδή σε χώρους άτυπης, πολιτισμικής εκπαίδευσης.…”