Nadciśnienie płucne w przebiegu chorób lewego serca — aktualne leczenie i kierunki rozwoju terapii

Abstract

StreszczeniePrzewlekła niewydolność serca jest schorzeniem nabierającym coraz większego znaczenia. Pomimo istotnych postępów wyniki leczenia w tej grupie chorych są wciąż niezadowalające. Groźnym czynnikiem znacząco pogarszającym jakość życia chorych z niewydolnością serca, zwiększającym ryzyko hospitalizacji i zgonu jest nadciśnienie płucne. Nadciś-nienie płucne związane z chorobami lewego serca (PH-LHD) wynika z zaburzeń funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory, które prowadzą do wzrostu ciśnienia napełniania lewej połowy serca. Zapoczątkowuje to wiele niekorzystnych zmian patofizjologicznych i czynnościowych w krążeniu płucnym i w prawym sercu. Rozpoznanie i leczenie nadciśnienia płucnego jest trudne. Na szczęście rozwój badań diagnostycznych, zharmonizowana terminologia i nowa klasyfikacja PH-LHD pozwalają na lepszą diagnostykę i kwalifikację chorych do właściwej grupy. Kluczowe znaczenie w rozpoznaniu nadciśnienia płucnego i odpowiedniej jego klasyfikacji ma cewnikowanie serca. Większość terapii celowanych w PH jest przeznaczona dla osób z tętniczym nadciśnieniem płucnym, a zastosowanie tych leków w PH-LHD nie zostało dostatecznie zbadane w randomizowanych badaniach klinicznych lub wykazano wręcz szkodliwe ich działanie w tej grupie chorych. Istnieje wyraźna potrzeba dalszych badań nad mechanizmami leżącymi u podstaw PH-LHD i nowych opcji terapeutycznych, które pomogą stymulować rozwój nowych wytycznych leczenia tej grupy chorych. Cardiologica 2017; 12, 3: 317-325 Wstęp Nadciśnienie płucne (PH, pulmonary hypertension) jest stanem hemodynamicznym, który występuje w przebiegu różnych schorzeń. Najbardziej rozpowszechnioną formą PH jest nadciśnienie płucne związane z chorobami lewego serca (PH-LHD, pulmonary hypertension in left heart disease), stanowiąc 65-80% przypadków. Rozwój PH u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (HF, heart failure) jest czynnikiem znacząco pogarszającym jakość ich życia, zwiększającym ryzyko hospitalizacji i zgonu, niezależnie od wielkości frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF, left ventricular ejection fraction) i stadium choroby [1]. Słowa kluczowe: niewydolność serca, nadciśnienie płucne FoliaW PH-LHD dochodzi do wzrostu ciśnienia napełniania lewej komory, aktywnej wazokonstrykcji naczyń płucnych i ich remodelingu. Nieprawidłowe parametry hemodynamiczne u chorych z HF mogą stanowić potencjalny cel terapeutyczny. Większość terapii celowanych w PH jest przeznaczona dla osób z tętniczym nadciśnieniem płucnym (PAH, pulmonary arterial hypertension), a zastosowanie tych leków w PH-LHD nie zostało dostatecznie zbadane w randomizowanych badaniach klinicznych lub wykazano wręcz szkodliwe ich działanie w tej grupie chorych [2].