Nanomaterials and Occupational Safety: An overview

Abstract

Nanomaterials and products containing such materials are already in widespread use because they exhibit technologically interesting, nano-specific features such as increased tensile strength, improved electrical conductivity, special optical characteristics or special medico-chemical properties. Nonetheless, the same features that make these substances so interesting technologically potentially harbor risks for those persons who handle them. This is because small particle size, coupled with increased reactivity due to special surface features, determines their biological activity and therefore toxicity. The increasing applications are exposing ever more employees – especially those working in research laboratories or in industrial production and processing – to nanosubstances. This makes occupational safety a major issue from a regulatory standpoint. Based on the available literature on occupational safety, the following nanomaterial-relevant topics have been identifi ed: health risks, adaptation of detection and measurement methods, actual exposure scenarios at the workplace, defi nition and compilation of existing worksites for nanomaterials, recommendations for worker safety by the authorities and by industry, as well as preventive occupational medical care.

Legal protection of employee health when working with nanoparticles. Comments on the appropriateness of introducing european legal regulations

“…Tymczasem -jak już zaznaczono na wstępie -postęp nanotechnologii może powodować powstanie do-datkowych zagrożeń dla zdrowia osób stosujących nanocząstki [4], zwłaszcza pracowników świadczących pracę w laboratoriach badawczych lub w produkcji przemysłowej zajmującej się przetwarzaniem nanosubstancji [42]. Z jednej strony w literaturze przedmiotu podkreśla się, że na stanowiskach pracy można stwierdzić występowanie ryzyka związanego z uwalnianiem cząsteczek jako produktów ubocznych procesu technologicznego.…”

“…Trudno jest obecnie jednoznacznie określić liczbę pracowników zajmujących się syntetycznymi nanocząstkami, co pozwoliłoby ocenić dokładnie skalę trudności w zapewnieniu im ochrony zdrowia na właściwym poziomie. W 2012 r. w literaturze przedmiotu szacowano jedynie, że liczba wszystkich pracowników w UE pracujących przy nanocząstkach w najbliższym czasie będzie znacząco wzrastać, jednak dokładnych pomiarów w tym zakresie nie przeprowadzono [42].…”

“…Austria nie jest odosobnionym przykładem w zakresie zainteresowania ochroną zdrowia pracowników przy tego rodzaju materiałach. W odniesieniu do nanotechnologii można odnotować zalecenia odpowiednich organów do spraw bezpieczeństwa zdrowia w Australii, Francji, Holandii, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych czy Niemczech [42].…”

“…ograniczenie dostępu do środków), osobiste środki ochronne (np. maski ochronne z odpowiednimi filtrami cząstek stałych − już w 2008 r. fińscy i amerykańscy naukowcy ustalili, że syntetyczne nanocząstki rozchodzą się w powietrzu zgodnie z dobrze znaną zasadą z fizyki dynamiki przepływu, co oznacza, że odpowiednie filtry mogą być skuteczne w ich usuwaniu [42], chociaż zapewne ta kwestia wymaga jeszcze przeprowadzenia wielu badań) oraz środki higieny (pranie i przechowywanie odzieży). W uniwersyteckich laboratoriach i w poszczególnych branżach, szczególnie w sektorze chemicznym, można zaobserwować praktyczną realizację rekomendacji w celu ochrony zdrowia pracownika podczas stosowania nanocząstek.…”

“…W uniwersyteckich laboratoriach i w poszczególnych branżach, szczególnie w sektorze chemicznym, można zaobserwować praktyczną realizację rekomendacji w celu ochrony zdrowia pracownika podczas stosowania nanocząstek. Przykładowo Niderlandzka Federacja Przemysłu Chemicznego w 2011 r. zaproponowała podjęcie działań w związku z wykazem substancji ryzyka, klasyfikacji narażenia, możliwych procesów kontrolnych, które należałoby wdrożyć w zakładach pracy [42].…”