Neither Absent nor Ambient: Incidental News Exposure From the Perspective of News Avoiders in the UK, United States, and Spain

Abstract

Scholars have long argued that incidental news exposure (INE) is a potentially valuable way citizens gain political information and learn about current affairs. Yet growing scholarship on news avoidance suggests many people still manage to consume little news, and algorithmic curation may decrease the likelihood that they will be exposed to it incidentally. In this article, we put the literatures on INE, news avoidance, and political talk into dialogue with one another. Then, by inductively analyzing over a hundred in-depth interviews conducted from 2016 to 2020 with news avoiders in the UK, Spain, and the United States, we explore how they encounter news incidentally and to what extent they feel the news is accessible and available to them. Our audience-centric approach highlights that interviewees often did not make a clear distinction between direct encounters with professional news (“firsthand news”) and discussions of news (“secondhand news”), especially online. When they did make a distinction, the latter was often more salient for them. We also find that just as news consumers have repertoires of news sources on which they habitually rely, news avoiders have repertoires of sources for incidental exposure to news to stay informed about major events and anything that might affect them directly. And yet, those repertoires catch only the biggest and most sensational stories of the day and do little to help them contextualize or understand the news they encounter, contributing to their sense that news is neither entirely absent nor ambient in the way scholars have theorized.

‘Ne Önemi Var?’ Okuyucuların Haberden Kaçınma Davranışları Üzerine Nitel Bir Araştırma

“…İkincisi ise haberle ilişkinin olması ya da olamamasına göre tanımlanmaktadır. Burada habere niyetli ve düzenli bir erişim olması önemlidir (Palmer & Toff, 2020, s. 1639. Haberden kaçınma davranışına yönelik kavramsal bir karmaşa olduğu, kavramın net bir biçimde tanımlanamadığı ve yapılan birçok araştırmanın kaçınma davranışı gösteren kişilere dair birbirlerinden çok farklı oranlar ortaya koyduğu ifade edilmektedir (Skovsgaard & Andersen, 2020).…”

“…Haberden kaçınma davranışının altında yatan temel motivasyonlardan bir tanesi de maliyet fayda oranlamasıdır. Bireyler medya içeriklerini tüketmek için sarf edecekleri zaman, bilişsel ve fiziksel çaba, maddi karşılık gibi maliyetleri ve karşılığında sağlayacakları yararı düşünmektedir (Palmer & Toff, 2020, s. 1636. Özellikle genç kullanıcılar için sosyal medya maliyet ve yarar oranlamasında haber medyasının çok ötesindir.…”

“…Yapılan görüşmelerden ortaya çıkan sonuçlardan biri de görüşmecilerinin büyük bir çoğunluğunun politik ilgiliğinin düşük olarak belirmesidir. Politikaya ilgi duymayan özellikle genç bireylerin haberden kaçınma davranışı gösterdiğine yönelik bulgular mevcuttur (Palmer & Toff, 2020;Edgerly, 2021). Siyasi konularla ilgili haber ihtiyaçlarının düşük olması, genel anlamda habere olan ilgileri üzerinde olumsuz bir etki yaratmış olabileceği şeklinde yorumlanabilir.…”

Resistência aos media e desconexão digital na literatura ocidental

“…A desconfiança dos media e o caso persistente de evitar notícias Nossa revisão interpretativa da literatura indicou que, nos últimos anos, o enquadramento do pânico moral evoluiu por vezes para pânicos políticos sobre a desconfiança nos meios de comunicação e práticas relacionadas com o evitar de notícias. Woodstock explica que essa prática pode ser uma "estratégia de isolamento" (2014, p. 838) contra o desconforto produzido por notícias negativas, deprimentes ou tristes (como argumentam outros autores no contexto mais amplo dos estudos de media, como Schrøder e BlachØrsten, 2016), ou pelo desencanto com a política e o jornalismo, pois ambos são vistos como parte de um sistema único e não confiável (Palmer & Toff, 2020).…”

“…Os estudos salientam que o afastamento das notícias se deve frequentemente a um sentimento geral de impotência relacionado com a falta de eficácia política (Palmer & Toff, 2020). Nesse contexto, as pessoas percepcionam-se como tendo "uma eficácia mínima em relação às notícias e à política" (Palmer & Toff, 2020, p. 1645.…”