ÖzetAmaç: Bu çalışmada açık cerrahi yöntemle tedavi edilen Gartland tip 3 çocuk humerus suprakondiler kırığı olan hastalarda;cerrahi tedavinin dirsek ve el iş-levleri üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: 2005Yöntem: -2009 Yıllarında kliniğimizde tedavi edilen ve düzenli takibi yapılabilen 25 hasta (7K/18E; ortalama yaş 6,7 dağılım:3-13) çalışmaya dahil edildi. Kı-rıkların hepsi Gartland sınıflamasına göre göre ekstansiyon tip 3 kırıktı. Bütün hastalara posterior yolla açık redüksiyon ve internal tespit yapıldı. Yirmi hasta ilk 8 saat içinde, 5 hasta ise 8-72. saatler arasında (ortalama 57,6 saat) ameliyat edildi.Ameliyat sonrası izlemlerde hastaların taşıma açısı, dirsek hareket açıklığı ve el değerlendirme testleri ile el kavrama gücü ve çimdikleme gücü ölçüldü. Q-DASH skorlama sistemi ile üst ekstremite fonksiyonları puanlandı.Flynn kriterlerine göre fonksiyonel ve kozmetik sonuçlar değerlendirildi. Ortalama izlem süresi 32 aydı. Bulgular: Flynn kriterlerine göre 25 hastadan fonksiyonel olarak 20'sinde mükemmel, 1'inde iyi, 3'ünde orta, 1'inde kötü sonuç alındı.Son kontrolde 6 hastada (%24) ortalama 3.9° (min 5° -max 25°) fleksiyon kısıtlılığı mevcuttu. Hastaların hiçbirinde son kontrol muayenelerinde ekstansiyon kısıtlılığı görülmedi.Sağlam tarafla kıyaslama sonrası elde ortalama 0.9 kg (%4) kavrama gücü kaybı mevcutken, ortalama 0,05 kg (%0.8) çimdikleme gücü kaybı saptandı. Sağlam dirsekle kıyaslama sonrası hastaların 16 (%60) sında ortalama 2.1º(min -10° -max +5°) taşıma açısı kaybı mevcuttu.Bunlardan 3 tanesi valgus yönünde (ort 3.6°,min+3°-max+5° ),12 tanesi varus yönünde (ort 5.7°, min -10° -max -3°) kayıp mevcut iken 10 hastada taşıma açısı kaybına rastlanmadı. Tartışma:Posterior girişimin en önemli dezavantajı olarak görülen ekstansiyon kısıtlılığı ve triceps yetmezliğinin son kontrolde tamamen düzeldiği gözlendi. Çocuk humerus suprakondiler kırıklar-da tedavi sonrası gelişen taşıma açısı kaybının fonksiyonel sonuçları anlamlı düzeyde etkilemediği sonucuna varıldı.
Anahtar KelimelerÇocuk; Suprakondiler Humerus Kırığı; Posterior Yaklaşım Abstract Aim: The aim of this study was to evaluate the effects of treatment with open surgery methods on elbow and hand functions in paediatric patients with a Gartland Type 3 humerus supracondylar fracture. Material and Method: The study comprised 25 patients (7 female, 18 male; mean age 6.7 years, range, 3-13 years) who were treated and regularly followed up at our clinic between 2005 and 2009. All the fractures were extension Type 3 according to the Gartland classification. All the patients were treated with posterior approach open reduction and internal fixation. 20 patients underwent surgery within the first 8 hours and 5 patients between 8-72 hours (mean 57.6 hours). In the postoperative follow-up, carrying angle, elbow range of movement, grip strength and pinch strength were measured with hand evaluation tests. Upper extremity functions were scored with the Q-DASH scoring system. The functional and cosmetic results were evalua...