W dziedzinie utrzymania betonowych nawierzchni lotniskowych występuje wiele złożonych problemów trudnych do identyfikacji tradycyjnymi metodami diagnostycznymi. Do ich zrozumienia i rozwiązania mogą okazać się przydatne sztuczne sieci neuronowe. W pracy przedstawiono istotę sieci, jak również zakreślono obszary możliwych ich zastosowań do analizy zjawisk zachodzących w warstwie jezdnej nawierzchni lotniskowej i jej podbudowie na etapie użytkowania. Przedstawiono koncepcję zastosowania tego narzędzia w prognozowaniu napraw, ustaleniu przyczyn zaistniałych zjawisk oraz prognozy diagnostycznej związanej z dalszym procesem utrzymania i użytkowania. Celem pracy była aplikacja metody SSN do modelowania procesów utrzymaniowych, w tym przewidywania równości nawierzchni. Opracowano model neuronowy przeznaczony do oceny równości nawierzchni na podstawie danych uzyskanych z rzeczywistych odcinków nawierzchni. Przedstawiono metodykę badawczą i uzyskane wyniki terenowe. Zaprojektowano strukturę sieci i zweryfikowano uzyskany model neuronowy. Sformułowano wniosek dotyczący przydatności modelowania neuronowego do prognozowania równości nawierzchni. Zaproponowana metodyka może stanowić uzupełnienie w stosowanej diagnostyce nawierzchni.